Epistle of Paul to Titus.
Chapters 1-3.
Chapter 1.
- Παυλος
δουλος
θεου,
αποστολος
δε
Ιησου
Χριστου
κατα
πιστιν
εκλεκτων
θεου
και
επιγνωσιν
αληθειας
της
κατ
ευσεβειαν
- επ
ελπιδι
ζωης
αιωνιου,
ην
επηγγειλατο
ο
αψευδης
θεος
προ
χρονων
αιωνιων,
- εφανερωσεν
δε
καιροις
ιδιοις
τον
λογον
αυτου
εν
κηρυγματι
ο
επιστευθην
εγω
κατ
επιταγην
του
σωτηρος
ημων
θεου,
- Τιτω
γνησιω
τεκνω
κατα
κοινην
πιστιν·
χαρις
και
ειρηνη
απο
θεου
πατρος
και
Χριστου
Ιησου
του
σωτηρος
ημων.
- Τουτου
χαριν
απελιπον
σε
εν
Κρητη,
ινα
τα
λειποντα
επιδιορθωση
και
καταστησης
κατα
πολιν
πρεσβυτερους,
ως
εγω
σοι
διεταξαμην,
- ει
τις
εστιν
ανεγκλητος,
μιας
γυναικος
ανηρ,
τεκνα
εχων
πιστα,
μη
εν
κατηγορια
ασωτιας
η
ανυποτακτα.
- δει
γαρ
τον
επισκοπον
ανεγκλητον
ειναι
ως
θεου
οικονομον,
μη
αυθαδη,
μη
οργιλον,
μη
παροινον,
μη
πληκτην,
μη
αισχροκερδη,
- αλλα
φιλοξενον,
φιλαγαθον,
σωφρονα,
δικαιον,
οσιον,
εγκρατη,
- αντεχομενον
του
κατα
την
διδαχην
πιστου
λογου,
ινα
δυνατος
η
και
παρακαλειν
εν
τη
διδασκαλια
τη
υγιαινουση
και
τους
αντιλεγοντας
ελεγχειν.
- Εισιν
γαρ
πολλοι
[και]
ανυποτακτοι,
ματαιολογοι
και
φρεναπαται,
μαλιστα
οι
εκ
της
περιτομης,
- ους
δει
επιστομιζειν,
οιτινες
ολους
οικους
ανατρεπουσιν
διδασκοντες
α
μη
δει
αισχρου
κερδους
χαριν.
- ειπεν
τις
εξ
αυτων,
ιδιος
αυτων
προφητης,
Κρητες
αει
ψευσται,
κακα
θηρια,
γαστερες
αργαι.
- η
μαρτυρια
αυτη
εστιν
αληθης.
δι
ην
αιτιαν
ελεγχε
αυτους
αποτομως,
ινα
υγιαινωσιν
εν
τη
πιστει,
- μη
προσεχοντες
Ιουδαικοις
μυθοις
και
εντολαις
ανθρωπων
αποστρεφομενων
την
αληθειαν.
- παντα
καθαρα
τοις
καθαροις·
τοις
δε
μεμιαμμενοις
και
απιστοις
ουδεν
καθαρον,
αλλα
μεμιανται
αυτων
και
ο
νους
και
η
συνειδησις.
- θεον
ομολογουσιν
ειδεναι,
τοις
δε
εργοις
αρνουνται,
βδελυκτοι
οντες
και
απειθεις
και
προς
παν
εργον
αγαθον
αδοκιμοι.
Chapter 2.
- Συ
δε
λαλει
α
πρεπει
τη
υγιαινουση
διδασκαλια.
- πρεσβυτας
νηφαλιους
ειναι,
σεμνους,
σωφρονας,
υγιαινοντας
τη
πιστει,
τη
αγαπη,
τη
υπομονη.
- πρεσβυτιδας
ωσαυτως
εν
καταστηματι
ιεροπρεπεις,
μη
διαβολους
μη
οινω
πολλω
δεδουλωμενας,
καλοδιδασκαλους,
- ινα
σωφρονιζωσιν
τας
νεας
φιλανδρους
ειναι,
φιλοτεκνους,
- σωφρονας,
αγνας,
οικουργους
αγαθας,
υποτασσομενας
τοις
ιδιοις
ανδρασιν,
ινα
μη
ο
λογος
του
θεου
βλασφημηται.
- τους
νεωτερους
ωσαυτως
παρακαλει
σωφρονειν·
- περι
παντα
σεαυτον
παρεχομενος
τυπον
καλων
εργων,
εν
τη
διδασκαλια
αφθοριαν,
σεμνοτητα,
- λογον
υγιη
ακαταγνωστον,
ινα
ο
εξ
εναντιας
εντραπη
μηδεν
εχων
λεγειν
περι
ημων
φαυλον.
- δουλους
ιδιοις
δεσποταις
υποτασσεσθαι
εν
πασιν,
ευαρεστους
ειναι,
μη
αντιλεγοντας,
- μη
νοσφιζομενους,
αλλα
πασαν
πιστιν
ενδεικνυμενους
αγαθην,
ινα
την
διδασκαλιαν
την
του
σωτηρος
ημων
θεου
κοσμωσιν
εν
πασιν.
- Επεφανη
γαρ
η
χαρις
του
θεου
σωτηριος
πασιν
ανθρωποις,
- παιδευουσα
ημας
ινα
αρνησαμενοι
την
ασεβειαν
και
τας
κοσμικας
επιθυμιας
σωφρονως
και
δικαιως
και
ευσεβως
ζησωμεν
εν
τω
νυν
αιωνι,
- προσδεχομενοι
την
μακαριαν
ελπιδα
και
επιφανειαν
της
δοξης
του
μεγαλου
θεου
και
σωτηρος
ημων
Ιησου
Χριστου,
- ος
εδωκεν
εαυτον
υπερ
ημων
ινα
λυτρωσηται
ημας
απο
πασης
ανομιας
και
καθαριση
εαυτω
λαον
περιουσιον,
ζηλωτην
καλων
εργων.
- Ταυτα
λαλει
και
παρακαλει
και
ελεγχε
μετα
πασης
επιταγης·
μηδεις
σου
περιφρονειτω.
Chapter 3.
- Υπομιμνησκε
αυτους
αρχαις
εξουσιαις
υποτασσεσθαι,
πειθαρχειν,
προς
παν
εργον
αγαθον
ετοιμους
ειναι,
- μηδενα
βλασφημειν,
αμαχους
ειναι,
επιεικεις,
πασαν
ενδεικνυμενους
πραυτητα
προς
παντας
ανθρωπους.
- Ημεν
γαρ
ποτε
και
ημεις
ανοητοι,
απειθεις,
πλανωμενοι,
δουλευοντες
επιθυμιαις
και
ηδοναις
ποικιλαις,
εν
κακια
και
φθονω
διαγοντες,
στυγητοι,
μισουντες
αλληλους.
- οτε
δε
η
χρηστοτης
και
η
φιλανθρωπια
επεφανη
του
σωτηρος
ημων
θεου,
- ουκ
εξ
εργων
των
εν
δικαιοσυνη
α
εποιησαμεν
ημεις
αλλα
κατα
το
αυτου
ελεος
εσωσεν
ημας
δια
λουτρου
παλιγγενεσιας
και
ανακαινωσεως
πνευματος
αγιου,
- ου
εξεχεεν
εφ
ημας
πλουσιως
δια
Ιησου
Χριστου
του
σωτηρος
ημων,
- ινα
δικαιωθεντες
τη
εκεινου
χαριτι
κληρονομοι
γενηθωμεν
κατ
ελπιδα
ζωης
αιωνιου.
- Πιστος
ο
λογος,
και
περι
τουτων
βουλομαι
σε
διαβεβαιουσθαι,
ινα
φροντιζωσιν
καλων
εργων
προιστασθαι
οι
πεπιστευκοτες
θεω.
ταυτα
εστιν
καλα
και
ωφελιμα
τοις
ανθρωποις·
- μωρας
δε
ζητησεις
και
γενεαλογιας
και
ερεις
και
μαχας
νομικας
περιιστασο,
εισιν
γαρ
ανωφελεις
και
ματαιοι.
- αιρετικον
ανθρωπον
μετα
μιαν
και
δευτεραν
νουθεσιαν
παραιτου,
- ειδως
οτι
εξεστραπται
ο
τοιουτος
και
αμαρτανει,
ων
αυτοκατακριτος.
- Οταν
πεμψω
Αρτεμαν
προς
σε
η
Τυχικον,
σπουδασον
ελθειν
προς
με
εις
Νικοπολιν,
εκει
γαρ
κεκρικα
παραχειμασαι.
- Ζηναν
τον
νομικον
και
Απολλων
σπουδαιως
προπεμψον,
ινα
μηδεν
αυτοις
λειπη.
- μανθανετωσαν
δε
και
οι
ημετεροι
καλων
εργων
προιστασθαι
εις
τας
αναγκαιας
χρειας,
ινα
μη
ωσιν
ακαρποι.
- Ασπαζονται
σε
οι
μετ
εμου
παντες.
Ασπασαι
τους
φιλουντας
ημας
εν
πιστει.
η
χαρις
μετα
παντων
υμων.
|