Gospel of Matthew.
Chapters 8-11.
Chapter 8.
- Καταβαντος
δε
αυτου
απο
του
ορους
ηκολουθησαν
αυτω
οχλοι
πολλοι.
- και
ιδου
λεπρος
προσελθων
προσεκυνει
αυτω
λεγων,
Κυριε,
εαν
θελης
δυνασαι
με
καθαρισαι.
- και
εκτεινας
την
χειρα
ηψατο
αυτου
λεγων,
Θελω,
καθαρισθητι
και
ευθεως
εκαθαρισθη
αυτου
η
λεπρα.
- και
λεγει
αυτω
ο
Ιησους,
Ορα
μηδενι
ειπης,
αλλα
υπαγε
σεαυτον
δειξον
τω
ιερει,
και
προσενεγκον
το
δωρον
ο
προσεταξεν
Μωυσης,
εις
μαρτυριον
αυτοις.
- Εισελθοντος
δε
αυτου
εις
Καφαρναουμ
προσηλθεν
αυτω
εκατονταρχος
παρακαλων
αυτον
- και
λεγων,
Κυριε,
ο
παις
μου
βεβληται
εν
τη
οικια
παραλυτικος,
δεινως
βασανιζομενος.
- και
λεγει
αυτω,
Εγω
ελθων
θεραπευσω
αυτον.
- και
αποκριθεις
ο
εκατονταρχος
εφη,
Κυριε,
ουκ
ειμι
ικανος
ινα
μου
υπο
την
στεγην
εισελθης
αλλα
μονον
ειπε
λογω,
και
ιαθησεται
ο
παις
μου.
- και
γαρ
εγω
ανθρωπος
ειμι
υπο
εξουσιαν,
εχων
υπ
εμαυτον
στρατιωτας,
και
λεγω
τουτω,
Πορευθητι,
και
πορευεται,
και
αλλω,
Ερχου,
και
ερχεται,
και
τω
δουλω
μου,
Ποιησον
τουτο,
και
ποιει.
- ακουσας
δε
ο
Ιησους
εθαυμασεν
και
ειπεν
τοις
ακολουθουσιν,
Αμην
λεγω
υμιν,
παρ
ουδενι
τοσαυτην
πιστιν
εν
τω
Ισραηλ
ευρον.
- λεγω
δε
υμιν
οτι
πολλοι
απο
ανατολων
και
δυσμων
ηξουσιν
και
ανακλιθησονται
μετα
Αβρααμ
και
Ισαακ
και
Ιακωβ
εν
τη
βασιλεια
των
ουρανων
- οι
δε
υιοι
της
βασιλειας
εκβληθησονται
εις
το
σκοτος
το
εξωτερον
εκει
εσται
ο
κλαυθμος
και
ο
βρυγμος
των
οδοντων.
- και
ειπεν
ο
Ιησους
τω
εκατονταρχη,
Υπαγε,
ως
επιστευσας
γενηθητω
σοι.
και
ιαθη
ο
παις
[αυτου]
εν
τη
ωρα
εκεινη.
- Και
ελθων
ο
Ιησους
εις
την
οικιαν
Πετρου
ειδεν
την
πενθεραν
αυτου
βεβλημενην
και
πυρεσσουσαν
- και
ηψατο
της
χειρος
αυτης,
και
αφηκεν
αυτην
ο
πυρετος
και
ηγερθη
και
διηκονει
αυτω.
- Οψιας
δε
γενομενης
προσηνεγκαν
αυτω
δαιμονιζομενους
πολλους
και
εξεβαλεν
τα
πνευματα
λογω,
και
παντας
τους
κακως
εχοντας
εθεραπευσεν
- οπως
πληρωθη
το
ρηθεν
δια
Ησαιου
του
προφητου
λεγοντος,
Αυτος
τας
ασθενειας
ημων
ελαβεν
και
τας
νοσους
εβαστασεν.
- Ιδων
δε
ο
Ιησους
οχλον
περι
αυτον
εκελευσεν
απελθειν
εις
το
περαν.
- και
προσελθων
εις
γραμματευς
ειπεν
αυτω,
Διδασκαλε,
ακολουθησω
σοι
οπου
εαν
απερχη.
- και
λεγει
αυτω
ο
Ιησους,
Αι
αλωπεκες
φωλεους
εχουσιν
και
τα
πετεινα
του
ουρανου
κατασκηνωσεις,
ο
δε
υιος
του
ανθρωπου
ουκ
εχει
που
την
κεφαλην
κλινη.
- ετερος
δε
των
μαθητων
[αυτου]
ειπεν
αυτω,
Κυριε,
επιτρεψον
μοι
πρωτον
απελθειν
και
θαψαι
τον
πατερα
μου.
- ο
δε
Ιησους
λεγει
αυτω,
Ακολουθει
μοι,
και
αφες
τους
νεκρους
θαψαι
τους
εαυτων
νεκρους.
- Και
εμβαντι
αυτω
εις
το
πλοιον
ηκολουθησαν
αυτω
οι
μαθηται
αυτου.
- και
ιδου
σεισμος
μεγας
εγενετο
εν
τη
θαλασση,
ωστε
το
πλοιον
καλυπτεσθαι
υπο
των
κυματων
αυτος
δε
εκαθευδεν.
- και
προσελθοντες
ηγειραν
αυτον
λεγοντες,
Κυριε,
σωσον,
απολλυμεθα.
- και
λεγει
αυτοις,
Τι
δειλοι
εστε,
ολιγοπιστοι;
τοτε
εγερθεις
επετιμησεν
τοις
ανεμοις
και
τη
θαλασση,
και
εγενετο
γαληνη
μεγαλη.
- οι
δε
ανθρωποι
εθαυμασαν
λεγοντες,
Ποταπος
εστιν
ουτος
οτι
και
οι
ανεμοι
και
η
θαλασσα
αυτω
υπακουουσιν;
- Και
ελθοντος
αυτου
εις
το
περαν
εις
την
χωραν
των
Γαδαρηνων
υπηντησαν
αυτω
δυο
δαιμονιζομενοι
εκ
των
μνημειων
εξερχομενοι,
χαλεποι
λιαν,
ωστε
μη
ισχυειν
τινα
παρελθειν
δια
της
οδου
εκεινης.
- και
ιδου
εκραξαν
λεγοντες,
Τι
ημιν
και
σοι,
υιε
του
θεου;
ηλθες
ωδε
προ
καιρου
βασανισαι
ημας;
- ην
δε
μακραν
απ
αυτων
αγελη
χοιρων
πολλων
βοσκομενη.
- οι
δε
δαιμονες
παρεκαλουν
αυτον
λεγοντες,
Ει
εκβαλλεις
ημας,
αποστειλον
ημας
εις
την
αγελην
των
χοιρων.
- και
ειπεν
αυτοις,
Υπαγετε.
οι
δε
εξελθοντες
απηλθον
εις
τους
χοιρους
και
ιδου
ωρμησεν
πασα
η
αγελη
κατα
του
κρημνου
εις
την
θαλασσαν,
και
απεθανον
εν
τοις
υδασιν.
- οι
δε
βοσκοντες
εφυγον,
και
απελθοντες
εις
την
πολιν
απηγγειλαν
παντα
και
τα
των
δαιμονιζομενων.
- και
ιδου
πασα
η
πολις
εξηλθεν
εις
υπαντησιν
τω
Ιησου,
και
ιδοντες
αυτον
παρεκαλεσαν
οπως
μεταβη
απο
των
οριων
αυτων.
Chapter 9.
- Και
εμβας
εις
πλοιον
διεπερασεν
και
ηλθεν
εις
την
ιδιαν
πολιν.
- και
ιδου
προσεφερον
αυτω
παραλυτικον
επι
κλινης
βεβλημενον.
και
ιδων
ο
Ιησους
την
πιστιν
αυτων
ειπεν
τω
παραλυτικω,
Θαρσει,
τεκνον
αφιενται
σου
αι
αμαρτιαι.
- και
ιδου
τινες
των
γραμματεων
ειπαν
εν
εαυτοις,
Ουτος
βλασφημει.
- και
ιδων
ο
Ιησους
τας
ενθυμησεις
αυτων
ειπεν,
Ινατι
ενθυμεισθε
πονηρα
εν
ταις
καρδιαις
υμων;
- τι
γαρ
εστιν
ευκοπωτερον,
ειπειν,
Αφιενται
σου
αι
αμαρτιαι,
η
ειπειν,
Εγειρε
και
περιπατει;
- ινα
δε
ειδητε
οτι
εξουσιαν
εχει
ο
υιος
του
ανθρωπου
επι
της
γης
αφιεναι
αμαρτιας
τοτε
λεγει
τω
παραλυτικω,
Εγερθεις
αρον
σου
την
κλινην
και
υπαγε
εις
τον
οικον
σου.
- και
εγερθεις
απηλθεν
εις
τον
οικον
αυτου.
- ιδοντες
δε
οι
οχλοι
εφοβηθησαν
και
εδοξασαν
τον
θεον
τον
δοντα
εξουσιαν
τοιαυτην
τοις
ανθρωποις.
- Και
παραγων
ο
Ιησους
εκειθεν
ειδεν
ανθρωπον
καθημενον
επι
το
τελωνιον,
Μαθθαιον
λεγομενον,
και
λεγει
αυτω,
Ακολουθει
μοι.
και
αναστας
ηκολουθησεν
αυτω.
- Και
εγενετο
αυτου
ανακειμενου
εν
τη
οικια,
και
ιδου
πολλοι
τελωναι
και
αμαρτωλοι
ελθοντες
συνανεκειντο
τω
Ιησου
και
τοις
μαθηταις
αυτου.
- και
ιδοντες
οι
Φαρισαιοι
ελεγον
τοις
μαθηταις
αυτου,
Δια
τι
μετα
των
τελωνων
και
αμαρτωλων
εσθιει
ο
διδασκαλος
υμων;
- ο
δε
ακουσας
ειπεν,
Ου
χρειαν
εχουσιν
οι
ισχυοντες
ιατρου
αλλ
οι
κακως
εχοντες.
- πορευθεντες
δε
μαθετε
τι
εστιν,
Ελεος
θελω
και
ου
θυσιαν
ου
γαρ
ηλθον
καλεσαι
δικαιους
αλλα
αμαρτωλους.
- Τοτε
προσερχονται
αυτω
οι
μαθηται
Ιωαννου
λεγοντες,
Δια
τι
ημεις
και
οι
Φαρισαιοι
νηστευομεν
[πολλα],
οι
δε
μαθηται
σου
ου
νηστευουσιν;
- και
ειπεν
αυτοις
ο
Ιησους,
Μη
δυνανται
οι
υιοι
του
νυμφωνος
πενθειν
εφ
οσον
μετ
αυτων
εστιν
ο
νυμφιος;
ελευσονται
δε
ημεραι
οταν
απαρθη
απ
αυτων
ο
νυμφιος,
και
τοτε
νηστευσουσιν.
- ουδεις
δε
επιβαλλει
επιβλημα
ρακους
αγναφου
επι
ιματιω
παλαιω
αιρει
γαρ
το
πληρωμα
αυτου
απο
του
ιματιου,
και
χειρον
σχισμα
γινεται.
- ουδε
βαλλουσιν
οινον
νεον
εις
ασκους
παλαιους
ει
δε
μη
γε,
ρηγνυνται
οι
ασκοι,
και
ο
οινος
εκχειται
και
οι
ασκοι
απολλυνται
αλλα
βαλλουσιν
οινον
νεον
εις
ασκους
καινους,
και
αμφοτεροι
συντηρουνται.
- Ταυτα
αυτου
λαλουντος
αυτοις
ιδου
αρχων
εις
ελθων
προσεκυνει
αυτω
λεγων
οτι
Η
θυγατηρ
μου
αρτι
ετελευτησεν
αλλα
ελθων
επιθες
την
χειρα
σου
επ
αυτην,
και
ζησεται.
- και
εγερθεις
ο
Ιησους
ηκολουθησεν
αυτω
και
οι
μαθηται
αυτου.
- Και
ιδου
γυνη
αιμορροουσα
δωδεκα
ετη
προσελθουσα
οπισθεν
ηψατο
του
κρασπεδου
του
ιματιου
αυτου
- ελεγεν
γαρ
εν
εαυτη,
Εαν
μονον
αψωμαι
του
ιματιου
αυτου
σωθησομαι.
- ο
δε
Ιησους
στραφεις
και
ιδων
αυτην
ειπεν,
Θαρσει,
θυγατερ
η
πιστις
σου
σεσωκεν
σε.
και
εσωθη
η
γυνη
απο
της
ωρας
εκεινης.
- Και
ελθων
ο
Ιησους
εις
την
οικιαν
του
αρχοντος
και
ιδων
τους
αυλητας
και
τον
οχλον
θορυβουμενον
- ελεγεν,
Αναχωρειτε,
ου
γαρ
απεθανεν
το
κορασιον
αλλα
καθευδει.
και
κατεγελων
αυτου.
- οτε
δε
εξεβληθη
ο
οχλος,
εισελθων
εκρατησεν
της
χειρος
αυτης,
και
ηγερθη
το
κορασιον.
- και
εξηλθεν
η
φημη
αυτη
εις
ολην
την
γην
εκεινην.
- Και
παραγοντι
εκειθεν
τω
Ιησου
ηκολουθησαν
[αυτω]
δυο
τυφλοι
κραζοντες
και
λεγοντες,
Ελεησον
ημας,
υιος
Δαυιδ.
- ελθοντι
δε
εις
την
οικιαν
προσηλθον
αυτω
οι
τυφλοι,
και
λεγει
αυτοις
ο
Ιησους,
Πιστευετε
οτι
δυναμαι
τουτο
ποιησαι;
λεγουσιν
αυτω,
Ναι,
κυριε.
- τοτε
ηψατο
των
οφθαλμων
αυτων
λεγων,
Κατα
την
πιστιν
υμων
γενηθητω
υμιν.
- και
ηνεωχθησαν
αυτων
οι
οφθαλμοι.
και
ενεβριμηθη
αυτοις
ο
Ιησους
λεγων,
Ορατε
μηδεις
γινωσκετω.
- οι
δε
εξελθοντες
διεφημισαν
αυτον
εν
ολη
τη
γη
εκεινη.
- Αυτων
δε
εξερχομενων
ιδου
προσηνεγκαν
αυτω
ανθρωπον
κωφον
δαιμονιζομενον
- και
εκβληθεντος
του
δαιμονιου
ελαλησεν
ο
κωφος.
και
εθαυμασαν
οι
οχλοι
λεγοντες,
Ουδεποτε
εφανη
ουτως
εν
τω
Ισραηλ.
- οι
δε
Φαρισαιοι
ελεγον,
Εν
τω
αρχοντι
των
δαιμονιων
εκβαλλει
τα
δαιμονια.
- Και
περιηγεν
ο
Ιησους
τας
πολεις
πασας
και
τας
κωμας,
διδασκων
εν
ταις
συναγωγαις
αυτων
και
κηρυσσων
το
ευαγγελιον
της
βασιλειας
και
θεραπευων
πασαν
νοσον
και
πασαν
μαλακιαν.
- Ιδων
δε
τους
οχλους
εσπλαγχνισθη
περι
αυτων
οτι
ησαν
εσκυλμενοι
και
ερριμμενοι
ωσει
προβατα
μη
εχοντα
ποιμενα.
- τοτε
λεγει
τοις
μαθηταις
αυτου,
Ο
μεν
θερισμος
πολυς,
οι
δε
εργαται
ολιγοι
- δεηθητε
ουν
του
κυριου
του
θερισμου
οπως
εκβαλη
εργατας
εις
τον
θερισμον
αυτου.
Chapter 10.
- Και
προσκαλεσαμενος
τους
δωδεκα
μαθητας
αυτου
εδωκεν
αυτοις
εξουσιαν
πνευματων
ακαθαρτων
ωστε
εκβαλλειν
αυτα
και
θεραπευειν
πασαν
νοσον
και
πασαν
μαλακιαν.
- Των
δε
δωδεκα
αποστολων
τα
ονοματα
εστιν
ταυτα
πρωτος
Σιμων
ο
λεγομενος
Πετρος
και
Ανδρεας
ο
αδελφος
αυτου,
και
Ιακωβος
ο
του
Ζεβεδαιου
και
Ιωαννης
ο
αδελφος
αυτου,
- Φιλιππος
και
Βαρθολομαιος,
Θωμας
και
Μαθθαιος
ο
τελωνης,
Ιακωβος
ο
του
Αλφαιου
και
Θαδδαιος,
- Σιμων
ο
Καναναιος
και
Ιουδας
ο
Ισκαριωτης
ο
και
παραδους
αυτον.
- Τουτους
τους
δωδεκα
απεστειλεν
ο
Ιησους
παραγγειλας
αυτοις
λεγων,
Εις
οδον
εθνων
μη
απελθητε,
και
εις
πολιν
Σαμαριτων
μη
εισελθητε
- πορευεσθε
δε
μαλλον
προς
τα
προβατα
τα
απολωλοτα
οικου
Ισραηλ.
- πορευομενοι
δε
κηρυσσετε
λεγοντες
οτι
Ηγγικεν
η
βασιλεια
των
ουρανων.
- ασθενουντας
θεραπευετε,
νεκρους
εγειρετε,
λεπρους
καθαριζετε,
δαιμονια
εκβαλλετε
δωρεαν
ελαβετε,
δωρεαν
δοτε.
- Μη
κτησησθε
χρυσον
μηδε
αργυρον
μηδε
χαλκον
εις
τας
ζωνας
υμων,
- μη
πηραν
εις
οδον
μηδε
δυο
χιτωνας
μηδε
υποδηματα
μηδε
ραβδον
αξιος
γαρ
ο
εργατης
της
τροφης
αυτου.
- εις
ην
δ
αν
πολιν
η
κωμην
εισελθητε,
εξετασατε
τις
εν
αυτη
αξιος
εστιν
κακει
μεινατε
εως
αν
εξελθητε.
- εισερχομενοι
δε
εις
την
οικιαν
ασπασασθε
αυτην
- και
εαν
μεν
η
η
οικια
αξια,
ελθατω
η
ειρηνη
υμων
επ
αυτην
εαν
δε
μη
η
αξια,
η
ειρηνη
υμων
προς
υμας
επιστραφητω.
- και
ος
αν
μη
δεξηται
υμας
μηδε
ακουση
τους
λογους
υμων,
εξερχομενοι
εξω
της
οικιας
η
της
πολεως
εκεινης
εκτιναξατε
τον
κονιορτον
των
ποδων
υμων.
- αμην
λεγω
υμιν,
ανεκτοτερον
εσται
γη
Σοδομων
και
Γομορρων
εν
ημερα
κρισεως
η
τη
πολει
εκεινη.
- Ιδου
εγω
αποστελλω
υμας
ως
προβατα
εν
μεσω
λυκων
γινεσθε
ουν
φρονιμοι
ως
οι
οφεις
και
ακεραιοι
ως
αι
περιστεραι.
- προσεχετε
δε
απο
των
ανθρωπων
παραδωσουσιν
γαρ
υμας
εις
συνεδρια,
και
εν
ταις
συναγωγαις
αυτων
μαστιγωσουσιν
υμας
- και
επι
ηγεμονας
δε
και
βασιλεις
αχθησεσθε
ενεκεν
εμου
εις
μαρτυριον
αυτοις
και
τοις
εθνεσιν.
- οταν
δε
παραδωσιν
υμας,
μη
μεριμνησητε
πως
η
τι
λαλησητε
δοθησεται
γαρ
υμιν
εν
εκεινη
τη
ωρα
τι
λαλησητε
- ου
γαρ
υμεις
εστε
οι
λαλουντες
αλλα
το
πνευμα
του
πατρος
υμων
το
λαλουν
εν
υμιν.
- παραδωσει
δε
αδελφος
αδελφον
εις
θανατον
και
πατηρ
τεκνον,
και
επαναστησονται
τεκνα
επι
γονεις
και
θανατωσουσιν
αυτους.
- και
εσεσθε
μισουμενοι
υπο
παντων
δια
το
ονομα
μου
ο
δε
υπομεινας
εις
τελος
ουτος
σωθησεται.
- οταν
δε
διωκωσιν
υμας
εν
τη
πολει
ταυτη,
φευγετε
εις
την
ετεραν
αμην
γαρ
λεγω
υμιν,
ου
μη
τελεσητε
τας
πολεις
του
Ισραηλ
εως
αν
ελθη
ο
υιος
του
ανθρωπου.
- Ουκ
εστιν
μαθητης
υπερ
τον
διδασκαλον
ουδε
δουλος
υπερ
τον
κυριον
αυτου.
- αρκετον
τω
μαθητη
ινα
γενηται
ως
ο
διδασκαλος
αυτου,
και
ο
δουλος
ως
ο
κυριος
αυτου.
ει
τον
οικοδεσποτην
Βεελζεβουλ
επεκαλεσαν,
ποσω
μαλλον
τους
οικιακους
αυτου.
- Μη
ουν
φοβηθητε
αυτους
ουδεν
γαρ
εστιν
κεκαλυμμενον
ο
ουκ
αποκαλυφθησεται,
και
κρυπτον
ο
ου
γνωσθησεται.
- ο
λεγω
υμιν
εν
τη
σκοτια,
ειπατε
εν
τω
φωτι
και
ο
εις
το
ους
ακουετε,
κηρυξατε
επι
των
δωματων.
- και
μη
φοβεισθε
απο
των
αποκτεννοντων
το
σωμα,
την
δε
ψυχην
μη
δυναμενων
αποκτειναι
φοβεισθε
δε
μαλλον
τον
δυναμενον
και
ψυχην
και
σωμα
απολεσαι
εν
γεεννη.
- ουχι
δυο
στρουθια
ασσαριου
πωλειται;
και
εν
εξ
αυτων
ου
πεσειται
επι
την
γην
ανευ
του
πατρος
υμων.
- υμων
δε
και
αι
τριχες
της
κεφαλης
πασαι
ηριθμημεναι
εισιν.
- μη
ουν
φοβεισθε
πολλων
στρουθιων
διαφερετε
υμεις.
- Πας
ουν
οστις
ομολογησει
εν
εμοι
εμπροσθεν
των
ανθρωπων,
ομολογησω
καγω
εν
αυτω
εμπροσθεν
του
πατρος
μου
του
εν
[τοις]
ουρανοις
- οστις
δ
αν
αρνησηται
με
εμπροσθεν
των
ανθρωπων,
αρνησομαι
καγω
αυτον
εμπροσθεν
του
πατρος
μου
του
εν
[τοις]
ουρανοις.
- Μη
νομισητε
οτι
ηλθον
βαλειν
ειρηνην
επι
την
γην
ουκ
ηλθον
βαλειν
ειρηνην
αλλα
μαχαιραν.
- ηλθον
γαρ
διχασαι
ανθρωπον
κατα
του
πατρος
αυτου
και
θυγατερα
κατα
της
μητρος
αυτης
και
νυμφην
κατα
της
πενθερας
αυτης,
- και
εχθροι
του
ανθρωπου
οι
οικιακοι
αυτου.
- Ο
φιλων
πατερα
η
μητερα
υπερ
εμε
ουκ
εστιν
μου
αξιος
και
ο
φιλων
υιον
η
θυγατερα
υπερ
εμε
ουκ
εστιν
μου
αξιος
- και
ος
ου
λαμβανει
τον
σταυρον
αυτου
και
ακολουθει
οπισω
μου,
ουκ
εστιν
μου
αξιος.
- ο
ευρων
την
ψυχην
αυτου
απολεσει
αυτην,
και
ο
απολεσας
την
ψυχην
αυτου
ενεκεν
εμου
ευρησει
αυτην.
- Ο
δεχομενος
υμας
εμε
δεχεται,
και
ο
εμε
δεχομενος
δεχεται
τον
αποστειλαντα
με.
- ο
δεχομενος
προφητην
εις
ονομα
προφητου
μισθον
προφητου
λημψεται,
και
ο
δεχομενος
δικαιον
εις
ονομα
δικαιου
μισθον
δικαιου
λημψεται.
- και
ος
αν
ποτιση
ενα
των
μικρων
τουτων
ποτηριον
ψυχρου
μονον
εις
ονομα
μαθητου,
αμην
λεγω
υμιν,
ου
μη
απολεση
τον
μισθον
αυτου.
Chapter 11.
- Και
εγενετο
οτε
ετελεσεν
ο
Ιησους
διατασσων
τοις
δωδεκα
μαθηταις
αυτου,
μετεβη
εκειθεν
του
διδασκειν
και
κηρυσσειν
εν
ταις
πολεσιν
αυτων.
- Ο
δε
Ιωαννης
ακουσας
εν
τω
δεσμωτηριω
τα
εργα
του
Χριστου
πεμψας
δια
των
μαθητων
αυτου
- ειπεν
αυτω,
Συ
ει
ο
ερχομενος
η
ετερον
προσδοκωμεν;
- και
αποκριθεις
ο
Ιησους
ειπεν
αυτοις,
Πορευθεντες
απαγγειλατε
Ιωαννη
α
ακουετε
και
βλεπετε
- τυφλοι
αναβλεπουσιν
και
χωλοι
περιπατουσιν,
λεπροι
καθαριζονται
και
κωφοι
ακουουσιν,
και
νεκροι
εγειρονται
και
πτωχοι
ευαγγελιζονται
- και
μακαριος
εστιν
ος
εαν
μη
σκανδαλισθη
εν
εμοι.
- Τουτων
δε
πορευομενων
ηρξατο
ο
Ιησους
λεγειν
τοις
οχλοις
περι
Ιωαννου,
Τι
εξηλθατε
εις
την
ερημον
θεασασθαι;
καλαμον
υπο
ανεμου
σαλευομενον;
- αλλα
τι
εξηλθατε
ιδειν;
ανθρωπον
εν
μαλακοις
ημφιεσμενον;
ιδου
οι
τα
μαλακα
φορουντες
εν
τοις
οικοις
των
βασιλεων
εισιν.
- αλλα
τι
εξηλθατε
ιδειν;
προφητην;
ναι,
λεγω
υμιν,
και
περισσοτερον
προφητου.
- ουτος
εστιν
περι
ου
γεγραπται,
Ιδου
εγω
αποστελλω
τον
αγγελον
μου
προ
προσωπου
σου,
ος
κατασκευασει
την
οδον
σου
εμπροσθεν
σου.
- αμην
λεγω
υμιν,
ουκ
εγηγερται
εν
γεννητοις
γυναικων
μειζων
Ιωαννου
του
βαπτιστου
ο
δε
μικροτερος
εν
τη
βασιλεια
των
ουρανων
μειζων
αυτου
εστιν.
- απο
δε
των
ημερων
Ιωαννου
του
βαπτιστου
εως
αρτι
η
βασιλεια
των
ουρανων
βιαζεται,
και
βιασται
αρπαζουσιν
αυτην.
- παντες
γαρ
οι
προφηται
και
ο
νομος
εως
Ιωαννου
επροφητευσαν
- και
ει
θελετε
δεξασθαι,
αυτος
εστιν
Ηλιας
ο
μελλων
ερχεσθαι.
- ο
εχων
ωτα
ακουετω.
- Τινι
δε
ομοιωσω
την
γενεαν
ταυτην;
ομοια
εστιν
παιδιοις
καθημενοις
εν
ταις
αγοραις
α
προσφωνουντα
τοις
ετεροις
- λεγουσιν,
Ηυλησαμεν
υμιν
και
ουκ
ωρχησασθε
εθρηνησαμεν
και
ουκ
εκοψασθε.
- ηλθεν
γαρ
Ιωαννης
μητε
εσθιων
μητε
πινων,
και
λεγουσιν,
Δαιμονιον
εχει
- ηλθεν
ο
υιος
του
ανθρωπου
εσθιων
και
πινων,
και
λεγουσιν,
Ιδου
ανθρωπος
φαγος
και
οινοποτης,
τελωνων
φιλος
και
αμαρτωλων.
και
εδικαιωθη
η
σοφια
απο
των
εργων
αυτης.
- Τοτε
ηρξατο
ονειδιζειν
τας
πολεις
εν
αις
εγενοντο
αι
πλεισται
δυναμεις
αυτου,
οτι
ου
μετενοησαν
- Ουαι
σοι,
Χοραζιν
ουαι
σοι,
Βηθσαιδα
οτι
ει
εν
Τυρω
και
Σιδωνι
εγενοντο
αι
δυναμεις
αι
γενομεναι
εν
υμιν,
παλαι
αν
εν
σακκω
και
σποδω
μετενοησαν.
- πλην
λεγω
υμιν,
Τυρω
και
Σιδωνι
ανεκτοτερον
εσται
εν
ημερα
κρισεως
η
υμιν.
- και
συ,
Καφαρναουμ,
μη
εως
ουρανου
υψωθηση;
εως
αδου
καταβηση.
οτι
ει
εν
Σοδομοις
εγενηθησαν
αι
δυναμεις
αι
γενομεναι
εν
σοι,
εμεινεν
αν
μεχρι
της
σημερον.
- πλην
λεγω
υμιν
οτι
γη
Σοδομων
ανεκτοτερον
εσται
εν
ημερα
κρισεως
η
σοι.
- Εν
εκεινω
τω
καιρω
αποκριθεις
ο
Ιησους
ειπεν,
Εξομολογουμαι
σοι,
πατερ,
κυριε
του
ουρανου
και
της
γης,
οτι
εκρυψας
ταυτα
απο
σοφων
και
συνετων
και
απεκαλυψας
αυτα
νηπιοις
- ναι,
ο
πατηρ,
οτι
ουτως
ευδοκια
εγενετο
εμπροσθεν
σου.
- Παντα
μοι
παρεδοθη
υπο
του
πατρος
μου,
και
ουδεις
επιγινωσκει
τον
υιον
ει
μη
ο
πατηρ,
ουδε
τον
πατερα
τις
επιγινωσκει
ει
μη
ο
υιος
και
ω
εαν
βουληται
ο
υιος
αποκαλυψαι.
- Δευτε
προς
με
παντες
οι
κοπιωντες
και
πεφορτισμενοι,
καγω
αναπαυσω
υμας.
- αρατε
τον
ζυγον
μου
εφ
υμας
και
μαθετε
απ
εμου,
οτι
πραυς
ειμι
και
ταπεινος
τη
καρδια,
και
ευρησετε
αναπαυσιν
ταις
ψυχαις
υμων
- ο
γαρ
ζυγος
μου
χρηστος
και
το
φορτιον
μου
ελαφρον
εστιν.
|