Gospel of Matthew.
Chapters 26-28.
Chapter 26.
- Και
εγενετο
οτε
ετελεσεν
ο
Ιησους
παντας
τους
λογους
τουτους,
ειπεν
τοις
μαθηταις
αυτου,
- Οιδατε
οτι
μετα
δυο
ημερας
το
πασχα
γινεται,
και
ο
υιος
του
ανθρωπου
παραδιδοται
εις
το
σταυρωθηναι.
- Τοτε
συνηχθησαν
οι
αρχιερεις
και
οι
πρεσβυτεροι
του
λαου
εις
την
αυλην
του
αρχιερεως
του
λεγομενου
Καιαφα,
- και
συνεβουλευσαντο
ινα
τον
Ιησουν
δολω
κρατησωσιν
και
αποκτεινωσιν
- ελεγον
δε,
Μη
εν
τη
εορτη,
ινα
μη
θορυβος
γενηται
εν
τω
λαω.
- Του
δε
Ιησου
γενομενου
εν
Βηθανια
εν
οικια
Σιμωνος
του
λεπρου,
- προσηλθεν
αυτω
γυνη
εχουσα
αλαβαστρον
μυρου
βαρυτιμου
και
κατεχεεν
επι
της
κεφαλης
αυτου
ανακειμενου.
- ιδοντες
δε
οι
μαθηται
ηγανακτησαν
λεγοντες,
Εις
τι
η
απωλεια
αυτη;
- εδυνατο
γαρ
τουτο
πραθηναι
πολλου
και
δοθηναι
πτωχοις.
- γνους
δε
ο
Ιησους
ειπεν
αυτοις,
Τι
κοπους
παρεχετε
τη
γυναικι;
εργον
γαρ
καλον
ηργασατο
εις
εμε
- παντοτε
γαρ
τους
πτωχους
εχετε
μεθ
εαυτων,
εμε
δε
ου
παντοτε
εχετε
- βαλουσα
γαρ
αυτη
το
μυρον
τουτο
επι
του
σωματος
μου
προς
το
ενταφιασαι
με
εποιησεν.
- αμην
λεγω
υμιν,
οπου
εαν
κηρυχθη
το
ευαγγελιον
τουτο
εν
ολω
τω
κοσμω,
λαληθησεται
και
ο
εποιησεν
αυτη
εις
μνημοσυνον
αυτης.
- Τοτε
πορευθεις
εις
των
δωδεκα,
ο
λεγομενος
Ιουδας
Ισκαριωτης,
προς
τους
αρχιερεις
- ειπεν,
Τι
θελετε
μοι
δουναι
καγω
υμιν
παραδωσω
αυτον;
οι
δε
εστησαν
αυτω
τριακοντα
αργυρια.
- και
απο
τοτε
εζητει
ευκαιριαν
ινα
αυτον
παραδω.
- Τη
δε
πρωτη
των
αζυμων
προσηλθον
οι
μαθηται
τω
Ιησου
λεγοντες,
Που
θελεις
ετοιμασωμεν
σοι
φαγειν
το
πασχα;
- ο
δε
ειπεν,
Υπαγετε
εις
την
πολιν
προς
τον
δεινα
και
ειπατε
αυτω,
Ο
διδασκαλος
λεγει,
Ο
καιρος
μου
εγγυς
εστιν
προς
σε
ποιω
το
πασχα
μετα
των
μαθητων
μου.
- και
εποιησαν
οι
μαθηται
ως
συνεταξεν
αυτοις
ο
Ιησους,
και
ητοιμασαν
το
πασχα.
- Οψιας
δε
γενομενης
ανεκειτο
μετα
των
δωδεκα.
- και
εσθιοντων
αυτων
ειπεν,
Αμην
λεγω
υμιν
οτι
εις
εξ
υμων
παραδωσει
με.
- και
λυπουμενοι
σφοδρα
ηρξαντο
λεγειν
αυτω
εις
εκαστος,
Μητι
εγω
ειμι,
κυριε;
- ο
δε
αποκριθεις
ειπεν,
Ο
εμβαψας
μετ
εμου
την
χειρα
εν
τω
τρυβλιω
ουτος
με
παραδωσει.
- ο
μεν
υιος
του
ανθρωπου
υπαγει
καθως
γεγραπται
περι
αυτου,
ουαι
δε
τω
ανθρωπω
εκεινω
δι
ου
ο
υιος
του
ανθρωπου
παραδιδοται
καλον
ην
αυτω
ει
ουκ
εγεννηθη
ο
ανθρωπος
εκεινος.
- αποκριθεις
δε
Ιουδας
ο
παραδιδους
αυτον
ειπεν,
Μητι
εγω
ειμι,
ραββι;
λεγει
αυτω,
Συ
ειπας.
- Εσθιοντων
δε
αυτων
λαβων
ο
Ιησους
αρτον
και
ευλογησας
εκλασεν
και
δους
τοις
μαθηταις
ειπεν,
Λαβετε
φαγετε,
τουτο
εστιν
το
σωμα
μου.
- και
λαβων
ποτηριον
και
ευχαριστησας
εδωκεν
αυτοις
λεγων,
Πιετε
εξ
αυτου
παντες,
- τουτο
γαρ
εστιν
το
αιμα
μου
της
διαθηκης
το
περι
πολλων
εκχυννομενον
εις
αφεσιν
αμαρτιων.
- λεγω
δε
υμιν,
ου
μη
πιω
απ
αρτι
εκ
τουτου
του
γενηματος
της
αμπελου
εως
της
ημερας
εκεινης
οταν
αυτο
πινω
μεθ
υμων
καινον
εν
τη
βασιλεια
του
πατρος
μου.
- Και
υμνησαντες
εξηλθον
εις
το
Ορος
των
Ελαιων.
- Τοτε
λεγει
αυτοις
ο
Ιησους,
Παντες
υμεις
σκανδαλισθησεσθε
εν
εμοι
εν
τη
νυκτι
ταυτη,
γεγραπται
γαρ,
Παταξω
τον
ποιμενα,
και
διασκορπισθησονται
τα
προβατα
της
ποιμνης
- μετα
δε
το
εγερθηναι
με
προαξω
υμας
εις
την
Γαλιλαιαν.
- αποκριθεις
δε
ο
Πετρος
ειπεν
αυτω,
Ει
παντες
σκανδαλισθησονται
εν
σοι,
εγω
ουδεποτε
σκανδαλισθησομαι.
- εφη
αυτω
ο
Ιησους,
Αμην
λεγω
σοι
οτι
εν
ταυτη
τη
νυκτι
πριν
αλεκτορα
φωνησαι
τρις
απαρνηση
με.
- λεγει
αυτω
ο
Πετρος,
Καν
δεη
με
συν
σοι
αποθανειν,
ου
μη
σε
απαρνησομαι.
ομοιως
και
παντες
οι
μαθηται
ειπαν.
- Τοτε
ερχεται
μετ
αυτων
ο
Ιησους
εις
χωριον
λεγομενον
Γεθσημανι,
και
λεγει
τοις
μαθηταις,
Καθισατε
αυτου
εως
[ου]
απελθων
εκει
προσευξωμαι.
- και
παραλαβων
τον
Πετρον
και
τους
δυο
υιους
Ζεβεδαιου
ηρξατο
λυπεισθαι
και
αδημονειν.
- τοτε
λεγει
αυτοις,
Περιλυπος
εστιν
η
ψυχη
μου
εως
θανατου
μεινατε
ωδε
και
γρηγορειτε
μετ
εμου.
- και
προελθων
μικρον
επεσεν
επι
προσωπον
αυτου
προσευχομενος
και
λεγων,
Πατερ
μου,
ει
δυνατον
εστιν,
παρελθατω
απ
εμου
το
ποτηριον
τουτο
πλην
ουχ
ως
εγω
θελω
αλλ
ως
συ.
- και
ερχεται
προς
τους
μαθητας
και
ευρισκει
αυτους
καθευδοντας,
και
λεγει
τω
Πετρω,
Ουτως
ουκ
ισχυσατε
μιαν
ωραν
γρηγορησαι
μετ
εμου;
- γρηγορειτε
και
προσευχεσθε,
ινα
μη
εισελθητε
εις
πειρασμον
το
μεν
πνευμα
προθυμον
η
δε
σαρξ
ασθενης.
- παλιν
εκ
δευτερου
απελθων
προσηυξατο
λεγων,
Πατερ
μου,
ει
ου
δυναται
τουτο
παρελθειν
εαν
μη
αυτο
πιω,
γενηθητω
το
θελημα
σου.
- και
ελθων
παλιν
ευρεν
αυτους
καθευδοντας,
ησαν
γαρ
αυτων
οι
οφθαλμοι
βεβαρημενοι.
- και
αφεις
αυτους
παλιν
απελθων
προσηυξατο
εκ
τριτου
τον
αυτον
λογον
ειπων
παλιν.
- τοτε
ερχεται
προς
τους
μαθητας
και
λεγει
αυτοις,
Καθευδετε
[το]
λοιπον
και
αναπαυεσθε;
ιδου
ηγγικεν
η
ωρα
και
ο
υιος
του
ανθρωπου
παραδιδοται
εις
χειρας
αμαρτωλων.
- εγειρεσθε,
αγωμεν
ιδου
ηγγικεν
ο
παραδιδους
με.
- Και
ετι
αυτου
λαλουντος
ιδου
Ιουδας
εις
των
δωδεκα
ηλθεν
και
μετ
αυτου
οχλος
πολυς
μετα
μαχαιρων
και
ξυλων
απο
των
αρχιερεων
και
πρεσβυτερων
του
λαου.
- ο
δε
παραδιδους
αυτον
εδωκεν
αυτοις
σημειον
λεγων,
Ον
αν
φιλησω
αυτος
εστιν
κρατησατε
αυτον.
- και
ευθεως
προσελθων
τω
Ιησου
ειπεν,
Χαιρε,
ραββι
και
κατεφιλησεν
αυτον.
- ο
δε
Ιησους
ειπεν
αυτω,
Εταιρε,
εφ
ο
παρει.
τοτε
προσελθοντες
επεβαλον
τας
χειρας
επι
τον
Ιησουν
και
εκρατησαν
αυτον.
- και
ιδου
εις
των
μετα
Ιησου
εκτεινας
την
χειρα
απεσπασεν
την
μαχαιραν
αυτου
και
παταξας
τον
δουλον
του
αρχιερεως
αφειλεν
αυτου
το
ωτιον.
- τοτε
λεγει
αυτω
ο
Ιησους,
Αποστρεψον
την
μαχαιραν
σου
εις
τον
τοπον
αυτης,
παντες
γαρ
οι
λαβοντες
μαχαιραν
εν
μαχαιρη
απολουνται.
- η
δοκεις
οτι
ου
δυναμαι
παρακαλεσαι
τον
πατερα
μου,
και
παραστησει
μοι
αρτι
πλειω
δωδεκα
λεγιωνας
αγγελων;
- πως
ουν
πληρωθωσιν
αι
γραφαι
οτι
ουτως
δει
γενεσθαι;
- Εν
εκεινη
τη
ωρα
ειπεν
ο
Ιησους
τοις
οχλοις,
Ως
επι
ληστην
εξηλθατε
μετα
μαχαιρων
και
ξυλων
συλλαβειν
με;
καθ
ημεραν
εν
τω
ιερω
εκαθεζομην
διδασκων
και
ουκ
εκρατησατε
με.
- τουτο
δε
ολον
γεγονεν
ινα
πληρωθωσιν
αι
γραφαι
των
προφητων.
Τοτε
οι
μαθηται
παντες
αφεντες
αυτον
εφυγον.
- Οι
δε
κρατησαντες
τον
Ιησουν
απηγαγον
προς
Καιαφαν
τον
αρχιερεα,
οπου
οι
γραμματεις
και
οι
πρεσβυτεροι
συνηχθησαν.
- ο
δε
Πετρος
ηκολουθει
αυτω
απο
μακροθεν
εως
της
αυλης
του
αρχιερεως,
και
εισελθων
εσω
εκαθητο
μετα
των
υπηρετων
ιδειν
το
τελος.
- οι
δε
αρχιερεις
και
το
συνεδριον
ολον
εζητουν
ψευδομαρτυριαν
κατα
του
Ιησου
οπως
αυτον
θανατωσωσιν,
- και
ουχ
ευρον
πολλων
προσελθοντων
ψευδομαρτυρων.
υστερον
δε
προσελθοντες
δυο
- ειπαν,
Ουτος
εφη,
Δυναμαι
καταλυσαι
τον
ναον
του
θεου
και
δια
τριων
ημερων
οικοδομησαι.
- και
αναστας
ο
αρχιερευς
ειπεν
αυτω,
Ουδεν
αποκρινη;
τι
ουτοι
σου
καταμαρτυρουσιν;
- ο
δε
Ιησους
εσιωπα.
και
ο
αρχιερευς
ειπεν
αυτω,
Εξορκιζω
σε
κατα
του
θεου
του
ζωντος
ινα
ημιν
ειπης
ει
συ
ει
ο
Χριστος
ο
υιος
του
θεου.
- λεγει
αυτω
ο
Ιησους,
Συ
ειπας
πλην
λεγω
υμιν,
απ
αρτι
οψεσθε
τον
υιον
του
ανθρωπου
καθημενον
εκ
δεξιων
της
δυναμεως
και
ερχομενον
επι
των
νεφελων
του
ουρανου.
- τοτε
ο
αρχιερευς
διερρηξεν
τα
ιματια
αυτου
λεγων,
Εβλασφημησεν
τι
ετι
χρειαν
εχομεν
μαρτυρων;
ιδε
νυν
ηκουσατε
την
βλασφημιαν
- τι
υμιν
δοκει;
οι
δε
αποκριθεντες
ειπαν,
Ενοχος
θανατου
εστιν.
- Τοτε
ενεπτυσαν
εις
το
προσωπον
αυτου
και
εκολαφισαν
αυτον,
οι
δε
εραπισαν
- λεγοντες,
Προφητευσον
ημιν,
Χριστε,
τις
εστιν
ο
παισας
σε;
- Ο
δε
Πετρος
εκαθητο
εξω
εν
τη
αυλη
και
προσηλθεν
αυτω
μια
παιδισκη
λεγουσα,
Και
συ
ησθα
μετα
Ιησου
του
Γαλιλαιου.
- ο
δε
ηρνησατο
εμπροσθεν
παντων
λεγων,
Ουκ
οιδα
τι
λεγεις.
- εξελθοντα
δε
εις
τον
πυλωνα
ειδεν
αυτον
αλλη
και
λεγει
τοις
εκει,
Ουτος
ην
μετα
Ιησου
του
Ναζωραιου.
- και
παλιν
ηρνησατο
μετα
ορκου
οτι
Ουκ
οιδα
τον
ανθρωπον.
- μετα
μικρον
δε
προσελθοντες
οι
εστωτες
ειπον
τω
Πετρω,
Αληθως
και
συ
εξ
αυτων
ει,
και
γαρ
η
λαλια
σου
δηλον
σε
ποιει.
- τοτε
ηρξατο
καταθεματιζειν
και
ομνυειν
οτι
Ουκ
οιδα
τον
ανθρωπον.
και
ευθεως
αλεκτωρ
εφωνησεν.
- και
εμνησθη
ο
Πετρος
του
ρηματος
Ιησου
ειρηκοτος
οτι
Πριν
αλεκτορα
φωνησαι
τρις
απαρνηση
με
και
εξελθων
εξω
εκλαυσεν
πικρως.
Chapter 27.
- Πρωιας
δε
γενομενης
συμβουλιον
ελαβον
παντες
οι
αρχιερεις
και
οι
πρεσβυτεροι
του
λαου
κατα
του
Ιησου
ωστε
θανατωσαι
αυτον
- και
δησαντες
αυτον
απηγαγον
και
παρεδωκαν
Πιλατω
τω
ηγεμονι.
- Τοτε
ιδων
Ιουδας
ο
παραδιδους
αυτον
οτι
κατεκριθη
μεταμεληθεις
εστρεψεν
τα
τριακοντα
αργυρια
τοις
αρχιερευσιν
και
πρεσβυτεροις
- λεγων,
Ημαρτον
παραδους
αιμα
αθωον.
οι
δε
ειπαν,
Τι
προς
ημας;
συ
οψη.
- και
ριψας
τα
αργυρια
εις
τον
ναον
ανεχωρησεν,
και
απελθων
απηγξατο.
- οι
δε
αρχιερεις
λαβοντες
τα
αργυρια
ειπαν,
Ουκ
εξεστιν
βαλειν
αυτα
εις
τον
κορβαναν,
επει
τιμη
αιματος
εστιν.
- συμβουλιον
δε
λαβοντες
ηγορασαν
εξ
αυτων
τον
Αγρον
του
Κεραμεως
εις
ταφην
τοις
ξενοις.
- διο
εκληθη
ο
αγρος
εκεινος
Αγρος
Αιματος
εως
της
σημερον.
- τοτε
επληρωθη
το
ρηθεν
δια
Ιερεμιου
του
προφητου
λεγοντος,
Και
ελαβον
τα
τριακοντα
αργυρια,
την
τιμην
του
τετιμημενου
ον
ετιμησαντο
απο
υιων
Ισραηλ,
- και
εδωκαν
αυτα
εις
τον
αγρον
του
κεραμεως,
καθα
συνεταξεν
μοι
κυριος.
- Ο
δε
Ιησους
εσταθη
εμπροσθεν
του
ηγεμονος
και
επηρωτησεν
αυτον
ο
ηγεμων
λεγων,
Συ
ει
ο
βασιλευς
των
Ιουδαιων;
ο
δε
Ιησους
εφη,
Συ
λεγεις.
- και
εν
τω
κατηγορεισθαι
αυτον
υπο
των
αρχιερεων
και
πρεσβυτερων
ουδεν
απεκρινατο.
- τοτε
λεγει
αυτω
ο
Πιλατος,
Ουκ
ακουεις
ποσα
σου
καταμαρτυρουσιν;
- και
ουκ
απεκριθη
αυτω
προς
ουδε
εν
ρημα,
ωστε
θαυμαζειν
τον
ηγεμονα
λιαν.
- Κατα
δε
εορτην
ειωθει
ο
ηγεμων
απολυειν
ενα
τω
οχλω
δεσμιον
ον
ηθελον.
- ειχον
δε
τοτε
δεσμιον
επισημον
λεγομενον
[Ιησουν]
Βαραββαν.
- συνηγμενων
ουν
αυτων
ειπεν
αυτοις
ο
Πιλατος,
Τινα
θελετε
απολυσω
υμιν,
[Ιησουν
τον]
Βαραββαν
η
Ιησουν
τον
λεγομενον
Χριστον;
- ηδει
γαρ
οτι
δια
φθονον
παρεδωκαν
αυτον.
- Καθημενου
δε
αυτου
επι
του
βηματος
απεστειλεν
προς
αυτον
η
γυνη
αυτου
λεγουσα,
Μηδεν
σοι
και
τω
δικαιω
εκεινω,
πολλα
γαρ
επαθον
σημερον
κατ
οναρ
δι
αυτον.
- Οι
δε
αρχιερεις
και
οι
πρεσβυτεροι
επεισαν
τους
οχλους
ινα
αιτησωνται
τον
Βαραββαν
τον
δε
Ιησουν
απολεσωσιν.
- αποκριθεις
δε
ο
ηγεμων
ειπεν
αυτοις,
Τινα
θελετε
απο
των
δυο
απολυσω
υμιν;
οι
δε
ειπαν,
Τον
Βαραββαν.
- λεγει
αυτοις
ο
Πιλατος,
Τι
ουν
ποιησω
Ιησουν
τον
λεγομενον
Χριστον;
λεγουσιν
παντες,
Σταυρωθητω.
- ο
δε
εφη,
Τι
γαρ
κακον
εποιησεν;
οι
δε
περισσως
εκραζον
λεγοντες,
Σταυρωθητω.
- ιδων
δε
ο
Πιλατος
οτι
ουδεν
ωφελει
αλλα
μαλλον
θορυβος
γινεται,
λαβων
υδωρ
απενιψατο
τας
χειρας
απεναντι
του
οχλου,
λεγων,
Αθωος
ειμι
απο
του
αιματος
τουτου
υμεις
οψεσθε.
- και
αποκριθεις
πας
ο
λαος
ειπεν,
Το
αιμα
αυτου
εφ
ημας
και
επι
τα
τεκνα
ημων.
- τοτε
απελυσεν
αυτοις
τον
Βαραββαν,
τον
δε
Ιησουν
φραγελλωσας
παρεδωκεν
ινα
σταυρωθη.
- Τοτε
οι
στρατιωται
του
ηγεμονος
παραλαβοντες
τον
Ιησουν
εις
το
πραιτωριον
συνηγαγον
επ
αυτον
ολην
την
σπειραν.
- και
εκδυσαντες
αυτον
χλαμυδα
κοκκινην
περιεθηκαν
αυτω,
- και
πλεξαντες
στεφανον
εξ
ακανθων
επεθηκαν
επι
της
κεφαλης
αυτου
και
καλαμον
εν
τη
δεξια
αυτου,
και
γονυπετησαντες
εμπροσθεν
αυτου
ενεπαιξαν
αυτω
λεγοντες,
Χαιρε,
βασιλευ
των
Ιουδαιων,
- και
εμπτυσαντες
εις
αυτον
ελαβον
τον
καλαμον
και
ετυπτον
εις
την
κεφαλην
αυτου.
- και
οτε
ενεπαιξαν
αυτω,
εξεδυσαν
αυτον
την
χλαμυδα
και
ενεδυσαν
αυτον
τα
ιματια
αυτου,
και
απηγαγον
αυτον
εις
το
σταυρωσαι.
- Εξερχομενοι
δε
ευρον
ανθρωπον
Κυρηναιον
ονοματι
Σιμωνα
τουτον
ηγγαρευσαν
ινα
αρη
τον
σταυρον
αυτου.
- Και
ελθοντες
εις
τοπον
λεγομενον
Γολγοθα,
ο
εστιν
Κρανιου
Τοπος
λεγομενος,
- εδωκαν
αυτω
πιειν
οινον
μετα
χολης
μεμιγμενον
και
γευσαμενος
ουκ
ηθελησεν
πιειν.
- σταυρωσαντες
δε
αυτον
διεμερισαντο
τα
ιματια
αυτου
βαλλοντες
κληρον,
- και
καθημενοι
ετηρουν
αυτον
εκει.
- και
επεθηκαν
επανω
της
κεφαλης
αυτου
την
αιτιαν
αυτου
γεγραμμενην
Ουτος
εστιν
Ιησους
ο
βασιλευς
των
Ιουδαιων.
- Τοτε
σταυρουνται
συν
αυτω
δυο
λησται,
εις
εκ
δεξιων
και
εις
εξ
ευωνυμων.
- Οι
δε
παραπορευομενοι
εβλασφημουν
αυτον
κινουντες
τας
κεφαλας
αυτων
- και
λεγοντες,
Ο
καταλυων
τον
ναον
και
εν
τρισιν
ημεραις
οικοδομων,
σωσον
σεαυτον,
ει
υιος
ει
του
θεου,
[και]
καταβηθι
απο
του
σταυρου.
- ομοιως
και
οι
αρχιερεις
εμπαιζοντες
μετα
των
γραμματεων
και
πρεσβυτερων
ελεγον,
- Αλλους
εσωσεν,
εαυτον
ου
δυναται
σωσαι
βασιλευς
Ισραηλ
εστιν,
καταβατω
νυν
απο
του
σταυρου
και
πιστευσομεν
επ
αυτον.
- πεποιθεν
επι
τον
θεον,
ρυσασθω
νυν
ει
θελει
αυτον
ειπεν
γαρ
οτι
Θεου
ειμι
υιος.
- το
δ
αυτο
και
οι
λησται
οι
συσταυρωθεντες
συν
αυτω
ωνειδιζον
αυτον.
- Απο
δε
εκτης
ωρας
σκοτος
εγενετο
επι
πασαν
την
γην
εως
ωρας
ενατης.
- περι
δε
την
ενατην
ωραν
ανεβοησεν
ο
Ιησους
φωνη
μεγαλη
λεγων,
Ηλι
ηλι
λεμα
σαβαχθανι;
τουτ
εστιν,
Θεε
μου
θεε
μου,
ινατι
με
εγκατελιπες;
- τινες
δε
των
εκει
εστηκοτων
ακουσαντες
ελεγον
οτι
Ηλιαν
φωνει
ουτος.
- και
ευθεως
δραμων
εις
εξ
αυτων
και
λαβων
σπογγον
πλησας
τε
οξους
και
περιθεις
καλαμω
εποτιζεν
αυτον.
- οι
δε
λοιποι
ελεγον,
Αφες
ιδωμεν
ει
ερχεται
Ηλιας
σωσων
αυτον.
- ο
δε
Ιησους
παλιν
κραξας
φωνη
μεγαλη
αφηκεν
το
πνευμα.
- Και
ιδου
το
καταπετασμα
του
ναου
εσχισθη
απ
ανωθεν
εως
κατω
εις
δυο,
και
η
γη
εσεισθη,
και
αι
πετραι
εσχισθησαν,
- και
τα
μνημεια
ανεωχθησαν
και
πολλα
σωματα
των
κεκοιμημενων
αγιων
ηγερθησαν,
- και
εξελθοντες
εκ
των
μνημειων
μετα
την
εγερσιν
αυτου
εισηλθον
εις
την
αγιαν
πολιν
και
ενεφανισθησαν
πολλοις.
- Ο
δε
εκατονταρχος
και
οι
μετ
αυτου
τηρουντες
τον
Ιησουν
ιδοντες
τον
σεισμον
και
τα
γενομενα
εφοβηθησαν
σφοδρα,
λεγοντες,
Αληθως
θεου
υιος
ην
ουτος.
- ησαν
δε
εκει
γυναικες
πολλαι
απο
μακροθεν
θεωρουσαι,
αιτινες
ηκολουθησαν
τω
Ιησου
απο
της
Γαλιλαιας
διακονουσαι
αυτω
- εν
αις
ην
Μαρια
η
Μαγδαληνη
και
Μαρια
η
του
Ιακωβου
και
Ιωσηφ
μητηρ
και
η
μητηρ
των
υιων
Ζεβεδαιου.
- Οψιας
δε
γενομενης
ηλθεν
ανθρωπος
πλουσιος
απο
Αριμαθαιας,
τουνομα
Ιωσηφ,
ος
και
αυτος
εμαθητευθη
τω
Ιησου
- ουτος
προσελθων
τω
Πιλατω
ητησατο
το
σωμα
του
Ιησου.
τοτε
ο
Πιλατος
εκελευσεν
αποδοθηναι.
- και
λαβων
το
σωμα
ο
Ιωσηφ
ενετυλιξεν
αυτο
[εν]
σινδονι
καθαρα,
- και
εθηκεν
αυτο
εν
τω
καινω
αυτου
μνημειω
ο
ελατομησεν
εν
τη
πετρα,
και
προσκυλισας
λιθον
μεγαν
τη
θυρα
του
μνημειου
απηλθεν.
- ην
δε
εκει
Μαριαμ
η
Μαγδαληνη
και
η
αλλη
Μαρια
καθημεναι
απεναντι
του
ταφου.
- Τη
δε
επαυριον,
ητις
εστιν
μετα
την
παρασκευην,
συνηχθησαν
οι
αρχιερεις
και
οι
Φαρισαιοι
προς
Πιλατον
- λεγοντες,
Κυριε,
εμνησθημεν
οτι
εκεινος
ο
πλανος
ειπεν
ετι
ζων,
Μετα
τρεις
ημερας
εγειρομαι.
- κελευσον
ουν
ασφαλισθηναι
τον
ταφον
εως
της
τριτης
ημερας,
μηποτε
ελθοντες
οι
μαθηται
αυτου
κλεψωσιν
αυτον
και
ειπωσιν
τω
λαω,
Ηγερθη
απο
των
νεκρων,
και
εσται
η
εσχατη
πλανη
χειρων
της
πρωτης.
- εφη
αυτοις
ο
Πιλατος,
Εχετε
κουστωδιαν
υπαγετε
ασφαλισασθε
ως
οιδατε.
- οι
δε
πορευθεντες
ησφαλισαντο
τον
ταφον
σφραγισαντες
τον
λιθον
μετα
της
κουστωδιας.
Chapter 28.
- Οψε
δε
σαββατων,
τη
επιφωσκουση
εις
μιαν
σαββατων,
ηλθεν
Μαριαμ
η
Μαγδαληνη
και
η
αλλη
Μαρια
θεωρησαι
τον
ταφον.
- και
ιδου
σεισμος
εγενετο
μεγας
αγγελος
γαρ
κυριου
καταβας
εξ
ουρανου
και
προσελθων
απεκυλισεν
τον
λιθον
και
εκαθητο
επανω
αυτου.
- ην
δε
η
ειδεα
αυτου
ως
αστραπη
και
το
ενδυμα
αυτου
λευκον
ως
χιων.
- απο
δε
του
φοβου
αυτου
εσεισθησαν
οι
τηρουντες
και
εγενηθησαν
ως
νεκροι.
- αποκριθεις
δε
ο
αγγελος
ειπεν
ταις
γυναιξιν,
Μη
φοβεισθε
υμεις,
οιδα
γαρ
οτι
Ιησουν
τον
εσταυρωμενον
ζητειτε
- ουκ
εστιν
ωδε,
ηγερθη
γαρ
καθως
ειπεν
δευτε
ιδετε
τον
τοπον
οπου
εκειτο.
- και
ταχυ
πορευθεισαι
ειπατε
τοις
μαθηταις
αυτου
οτι
Ηγερθη
απο
των
νεκρων,
και
ιδου
προαγει
υμας
εις
την
Γαλιλαιαν,
εκει
αυτον
οψεσθε
ιδου
ειπον
υμιν.
- και
απελθουσαι
ταχυ
απο
του
μνημειου
μετα
φοβου
και
χαρας
μεγαλης
εδραμον
απαγγειλαι
τοις
μαθηταις
αυτου.
- και
ιδου
Ιησους
υπηντησεν
αυταις
λεγων,
Χαιρετε.
αι
δε
προσελθουσαι
εκρατησαν
αυτου
τους
ποδας
και
προσεκυνησαν
αυτω.
- τοτε
λεγει
αυταις
ο
Ιησους,
Μη
φοβεισθε
υπαγετε
απαγγειλατε
τοις
αδελφοις
μου
ινα
απελθωσιν
εις
την
Γαλιλαιαν,
κακει
με
οψονται.
- Πορευομενων
δε
αυτων
ιδου
τινες
της
κουστωδιας
ελθοντες
εις
την
πολιν
απηγγειλαν
τοις
αρχιερευσιν
απαντα
τα
γενομενα.
- και
συναχθεντες
μετα
των
πρεσβυτερων
συμβουλιον
τε
λαβοντες
αργυρια
ικανα
εδωκαν
τοις
στρατιωταις
- λεγοντες,
Ειπατε
οτι
Οι
μαθηται
αυτου
νυκτος
ελθοντες
εκλεψαν
αυτον
ημων
κοιμωμενων.
- και
εαν
ακουσθη
τουτο
επι
του
ηγεμονος,
ημεις
πεισομεν
[αυτον]
και
υμας
αμεριμνους
ποιησομεν.
- οι
δε
λαβοντες
τα
αργυρια
εποιησαν
ως
εδιδαχθησαν.
Και
διεφημισθη
ο
λογος
ουτος
παρα
Ιουδαιοις
μεχρι
της
σημερον
[ημερας].
- Οι
δε
ενδεκα
μαθηται
επορευθησαν
εις
την
Γαλιλαιαν
εις
το
ορος
ου
εταξατο
αυτοις
ο
Ιησους,
- και
ιδοντες
αυτον
προσεκυνησαν,
οι
δε
εδιστασαν.
- και
προσελθων
ο
Ιησους
ελαλησεν
αυτοις
λεγων,
Εδοθη
μοι
πασα
εξουσια
εν
ουρανω
και
επι
[της]
γης.
- πορευθεντες
ουν
μαθητευσατε
παντα
τα
εθνη,
βαπτιζοντες
αυτους
εις
το
ονομα
του
πατρος
και
του
υιου
και
του
αγιου
πνευματος,
- διδασκοντες
αυτους
τηρειν
παντα
οσα
ενετειλαμην
υμιν
και
ιδου
εγω
μεθ
υμων
ειμι
πασας
τας
ημερας
εως
της
συντελειας
του
αιωνος.
|