Gospel of John.
Chapters 13-16.
Chapter 13.
- Προ
δε
της
εορτης
του
πασχα
ειδως
ο
Ιησους
οτι
ηλθεν
αυτου
η
ωρα
ινα
μεταβη
εκ
του
κοσμου
τουτου
προς
τον
πατερα,
αγαπησας
τους
ιδιους
τους
εν
τω
κοσμω,
εις
τελος
ηγαπησεν
αυτους.
- και
δειπνου
γινομενου,
του
διαβολου
ηδη
βεβληκοτος
εις
την
καρδιαν
ινα
παραδοι
αυτον
Ιουδας
Σιμωνος
Ισκαριωτου,
- ειδως
οτι
παντα
εδωκεν
αυτω
ο
πατηρ
εις
τας
χειρας
και
οτι
απο
θεου
εξηλθεν
και
προς
τον
θεον
υπαγει,
- εγειρεται
εκ
του
δειπνου
και
τιθησιν
τα
ιματια,
και
λαβων
λεντιον
διεζωσεν
εαυτον.
- ειτα
βαλλει
υδωρ
εις
τον
νιπτηρα
και
ηρξατο
νιπτειν
τους
ποδας
των
μαθητων
και
εκμασσειν
τω
λεντιω
ω
ην
διεζωσμενος.
- ερχεται
ουν
προς
Σιμωνα
Πετρον.
λεγει
αυτω,
Κυριε,
συ
μου
νιπτεις
τους
ποδας;
- απεκριθη
Ιησους
και
ειπεν
αυτω,
Ο
εγω
ποιω
συ
ουκ
οιδας
αρτι,
γνωση
δε
μετα
ταυτα.
- λεγει
αυτω
Πετρος,
Ου
μη
νιψης
μου
τους
ποδας
εις
τον
αιωνα.
απεκριθη
Ιησους
αυτω,
Εαν
μη
νιψω
σε,
ουκ
εχεις
μερος
μετ
εμου.
- λεγει
αυτω
Σιμων
Πετρος,
Κυριε,
μη
τους
ποδας
μου
μονον
αλλα
και
τας
χειρας
και
την
κεφαλην.
- λεγει
αυτω
ο
Ιησους,
Ο
λελουμενος
ουκ
εχει
χρειαν
ει
μη
τους
ποδας
νιψασθαι,
αλλ
εστιν
καθαρος
ολος
και
υμεις
καθαροι
εστε,
αλλ
ουχι
παντες.
- ηδει
γαρ
τον
παραδιδοντα
αυτον
δια
τουτο
ειπεν
οτι
Ουχι
παντες
καθαροι
εστε.
- Οτε
ουν
ενιψεν
τους
ποδας
αυτων
[και]
ελαβεν
τα
ιματια
αυτου
και
ανεπεσεν
παλιν,
ειπεν
αυτοις,
Γινωσκετε
τι
πεποιηκα
υμιν;
- υμεις
φωνειτε
με
Ο
διδασκαλος
και
Ο
κυριος,
και
καλως
λεγετε,
ειμι
γαρ.
- ει
ουν
εγω
ενιψα
υμων
τους
ποδας
ο
κυριος
και
ο
διδασκαλος,
και
υμεις
οφειλετε
αλληλων
νιπτειν
τους
ποδας
- υποδειγμα
γαρ
εδωκα
υμιν
ινα
καθως
εγω
εποιησα
υμιν
και
υμεις
ποιητε.
- αμην
αμην
λεγω
υμιν,
ουκ
εστιν
δουλος
μειζων
του
κυριου
αυτου
ουδε
αποστολος
μειζων
του
πεμψαντος
αυτον.
- ει
ταυτα
οιδατε,
μακαριοι
εστε
εαν
ποιητε
αυτα.
- ου
περι
παντων
υμων
λεγω
εγω
οιδα
τινας
εξελεξαμην
αλλ
ινα
η
γραφη
πληρωθη,
Ο
τρωγων
μου
τον
αρτον
επηρεν
επ
εμε
την
πτερναν
αυτου.
- απ
αρτι
λεγω
υμιν
προ
του
γενεσθαι,
ινα
πιστευσητε
οταν
γενηται
οτι
εγω
ειμι.
- αμην
αμην
λεγω
υμιν,
ο
λαμβανων
αν
τινα
πεμψω
εμε
λαμβανει,
ο
δε
εμε
λαμβανων
λαμβανει
τον
πεμψαντα
με.
- Ταυτα
ειπων
[ο]
Ιησους
εταραχθη
τω
πνευματι
και
εμαρτυρησεν
και
ειπεν,
Αμην
αμην
λεγω
υμιν
οτι
εις
εξ
υμων
παραδωσει
με.
- εβλεπον
εις
αλληλους
οι
μαθηται
απορουμενοι
περι
τινος
λεγει.
- ην
ανακειμενος
εις
εκ
των
μαθητων
αυτου
εν
τω
κολπω
του
Ιησου,
ον
ηγαπα
ο
Ιησους
- νευει
ουν
τουτω
Σιμων
Πετρος
πυθεσθαι
τις
αν
ειη
περι
ου
λεγει.
- αναπεσων
ουν
εκεινος
ουτως
επι
το
στηθος
του
Ιησου
λεγει
αυτω,
Κυριε,
τις
εστιν;
- αποκρινεται
[ο]
Ιησους,
Εκεινος
εστιν
ω
εγω
βαψω
το
ψωμιον
και
δωσω
αυτω.
βαψας
ουν
το
ψωμιον
[λαμβανει
και]
διδωσιν
Ιουδα
Σιμωνος
Ισκαριωτου.
- και
μετα
το
ψωμιον
τοτε
εισηλθεν
εις
εκεινον
ο
Σατανας.
λεγει
ουν
αυτω
ο
Ιησους,
Ο
ποιεις
ποιησον
ταχιον.
- τουτο
[δε]
ουδεις
εγνω
των
ανακειμενων
προς
τι
ειπεν
αυτω
- τινες
γαρ
εδοκουν,
επει
το
γλωσσοκομον
ειχεν
Ιουδας,
οτι
λεγει
αυτω
[ο]
Ιησους,
Αγορασον
ων
χρειαν
εχομεν
εις
την
εορτην,
η
τοις
πτωχοις
ινα
τι
δω.
- λαβων
ουν
το
ψωμιον
εκεινος
εξηλθεν
ευθυς
ην
δε
νυξ.
- Οτε
ουν
εξηλθεν
λεγει
Ιησους,
Νυν
εδοξασθη
ο
υιος
του
ανθρωπου,
και
ο
θεος
εδοξασθη
εν
αυτω
- [ει
ο
θεος
εδοξασθη
εν
αυτω]
και
ο
θεος
δοξασει
αυτον
εν
αυτω,
και
ευθυς
δοξασει
αυτον.
- τεκνια,
ετι
μικρον
μεθ
υμων
ειμι
ζητησετε
με,
και
καθως
ειπον
τοις
Ιουδαιοις
οτι
Οπου
εγω
υπαγω
υμεις
ου
δυνασθε
ελθειν,
και
υμιν
λεγω
αρτι.
- εντολην
καινην
διδωμι
υμιν,
ινα
αγαπατε
αλληλους
καθως
ηγαπησα
υμας
ινα
και
υμεις
αγαπατε
αλληλους.
- εν
τουτω
γνωσονται
παντες
οτι
εμοι
μαθηται
εστε,
εαν
αγαπην
εχητε
εν
αλληλοις.
- Λεγει
αυτω
Σιμων
Πετρος,
Κυριε,
που
υπαγεις;
απεκριθη
[αυτω]
Ιησους,
Οπου
υπαγω
ου
δυνασαι
μοι
νυν
ακολουθησαι,
ακολουθησεις
δε
υστερον.
- λεγει
αυτω
ο
Πετρος,
Κυριε,
δια
τι
ου
δυναμαι
σοι
ακολουθησαι
αρτι;
την
ψυχην
μου
υπερ
σου
θησω.
- αποκρινεται
Ιησους,
Την
ψυχην
σου
υπερ
εμου
θησεις;
αμην
αμην
λεγω
σοι,
ου
μη
αλεκτωρ
φωνηση
εως
ου
αρνηση
με
τρις.
Chapter 14.
- Μη
ταρασσεσθω
υμων
η
καρδια
πιστευετε
εις
τον
θεον,
και
εις
εμε
πιστευετε.
- εν
τη
οικια
του
πατρος
μου
μοναι
πολλαι
εισιν
ει
δε
μη,
ειπον
αν
υμιν
οτι
πορευομαι
ετοιμασαι
τοπον
υμιν;
- και
εαν
πορευθω
και
ετοιμασω
τοπον
υμιν,
παλιν
ερχομαι
και
παραλημψομαι
υμας
προς
εμαυτον,
ινα
οπου
ειμι
εγω
και
υμεις
ητε.
- και
οπου
[εγω]
υπαγω
οιδατε
την
οδον.
- Λεγει
αυτω
Θωμας,
Κυριε,
ουκ
οιδαμεν
που
υπαγεις
πως
δυναμεθα
την
οδον
ειδεναι;
- λεγει
αυτω
[ο]
Ιησους,
Εγω
ειμι
η
οδος
και
η
αληθεια
και
η
ζωη
ουδεις
ερχεται
προς
τον
πατερα
ει
μη
δι
εμου.
- ει
εγνωκατε
με,
και
τον
πατερα
μου
γνωσεσθε
και
απ
αρτι
γινωσκετε
αυτον
και
εωρακατε
αυτον.
- λεγει
αυτω
Φιλιππος,
Κυριε,
δειξον
ημιν
τον
πατερα,
και
αρκει
ημιν.
- λεγει
αυτω
ο
Ιησους,
Τοσουτω
χρονω
μεθ
υμων
ειμι
και
ουκ
εγνωκας
με,
Φιλιππε;
ο
εωρακως
εμε
εωρακεν
τον
πατερα
πως
συ
λεγεις,
Δειξον
ημιν
τον
πατερα;
- ου
πιστευεις
οτι
εγω
εν
τω
πατρι
και
ο
πατηρ
εν
εμοι
εστιν;
τα
ρηματα
α
εγω
λεγω
υμιν
απ
εμαυτου
ου
λαλω
ο
δε
πατηρ
εν
εμοι
μενων
ποιει
τα
εργα
αυτου.
- πιστευετε
μοι
οτι
εγω
εν
τω
πατρι
και
ο
πατηρ
εν
εμοι
ει
δε
μη,
δια
τα
εργα
αυτα
πιστευετε.
- αμην
αμην
λεγω
υμιν,
ο
πιστευων
εις
εμε
τα
εργα
α
εγω
ποιω
κακεινος
ποιησει,
και
μειζονα
τουτων
ποιησει,
οτι
εγω
προς
τον
πατερα
πορευομαι
- και
ο
τι
αν
αιτησητε
εν
τω
ονοματι
μου
τουτο
ποιησω,
ινα
δοξασθη
ο
πατηρ
εν
τω
υιω
- εαν
τι
αιτησητε
με
εν
τω
ονοματι
μου
εγω
ποιησω.
- Εαν
αγαπατε
με,
τας
εντολας
τας
εμας
τηρησετε
- καγω
ερωτησω
τον
πατερα
και
αλλον
παρακλητον
δωσει
υμιν
ινα
μεθ
υμων
εις
τον
αιωνα
η,
- το
πνευμα
της
αληθειας,
ο
ο
κοσμος
ου
δυναται
λαβειν,
οτι
ου
θεωρει
αυτο
ουδε
γινωσκει
υμεις
γινωσκετε
αυτο,
οτι
παρ
υμιν
μενει
και
εν
υμιν
εσται.
- Ουκ
αφησω
υμας
ορφανους,
ερχομαι
προς
υμας.
- ετι
μικρον
και
ο
κοσμος
με
ουκετι
θεωρει,
υμεις
δε
θεωρειτε
με,
οτι
εγω
ζω
και
υμεις
ζησετε.
- εν
εκεινη
τη
ημερα
γνωσεσθε
υμεις
οτι
εγω
εν
τω
πατρι
μου
και
υμεις
εν
εμοι
καγω
εν
υμιν.
- ο
εχων
τας
εντολας
μου
και
τηρων
αυτας
εκεινος
εστιν
ο
αγαπων
με
ο
δε
αγαπων
με
αγαπηθησεται
υπο
του
πατρος
μου,
καγω
αγαπησω
αυτον
και
εμφανισω
αυτω
εμαυτον.
- Λεγει
αυτω
Ιουδας,
ουχ
ο
Ισκαριωτης,
Κυριε,
[και]
τι
γεγονεν
οτι
ημιν
μελλεις
εμφανιζειν
σεαυτον
και
ουχι
τω
κοσμω;
- απεκριθη
Ιησους
και
ειπεν
αυτω,
Εαν
τις
αγαπα
με
τον
λογον
μου
τηρησει,
και
ο
πατηρ
μου
αγαπησει
αυτον,
και
προς
αυτον
ελευσομεθα
και
μονην
παρ
αυτω
ποιησομεθα.
- ο
μη
αγαπων
με
τους
λογους
μου
ου
τηρει
και
ο
λογος
ον
ακουετε
ουκ
εστιν
εμος
αλλα
του
πεμψαντος
με
πατρος.
- Ταυτα
λελαληκα
υμιν
παρ
υμιν
μενων
- ο
δε
παρακλητος,
το
πνευμα
το
αγιον
ο
πεμψει
ο
πατηρ
εν
τω
ονοματι
μου,
εκεινος
υμας
διδαξει
παντα
και
υπομνησει
υμας
παντα
α
ειπον
υμιν
[εγω].
- Ειρηνην
αφιημι
υμιν,
ειρηνην
την
εμην
διδωμι
υμιν
ου
καθως
ο
κοσμος
διδωσιν
εγω
διδωμι
υμιν.
μη
ταρασσεσθω
υμων
η
καρδια
μηδε
δειλιατω.
- ηκουσατε
οτι
εγω
ειπον
υμιν,
Υπαγω
και
ερχομαι
προς
υμας.
ει
ηγαπατε
με
εχαρητε
αν,
οτι
πορευομαι
προς
τον
πατερα,
οτι
ο
πατηρ
μειζων
μου
εστιν.
- και
νυν
ειρηκα
υμιν
πριν
γενεσθαι,
ινα
οταν
γενηται
πιστευσητε.
- ουκετι
πολλα
λαλησω
μεθ
υμων,
ερχεται
γαρ
ο
του
κοσμου
αρχων
και
εν
εμοι
ουκ
εχει
ουδεν,
- αλλ
ινα
γνω
ο
κοσμος
οτι
αγαπω
τον
πατερα,
και
καθως
ενετειλατο
μοι
ο
πατηρ,
ουτως
ποιω.
Εγειρεσθε,
αγωμεν
εντευθεν.
Chapter 15.
- Εγω
ειμι
η
αμπελος
η
αληθινη,
και
ο
πατηρ
μου
ο
γεωργος
εστιν.
- παν
κλημα
εν
εμοι
μη
φερον
καρπον,
αιρει
αυτο,
και
παν
το
καρπον
φερον
καθαιρει
αυτο
ινα
καρπον
πλειονα
φερη.
- ηδη
υμεις
καθαροι
εστε
δια
τον
λογον
ον
λελαληκα
υμιν
- μεινατε
εν
εμοι,
καγω
εν
υμιν.
καθως
το
κλημα
ου
δυναται
καρπον
φερειν
αφ
εαυτου
εαν
μη
μενη
εν
τη
αμπελω,
ουτως
ουδε
υμεις
εαν
μη
εν
εμοι
μενητε.
- εγω
ειμι
η
αμπελος,
υμεις
τα
κληματα.
ο
μενων
εν
εμοι
καγω
εν
αυτω
ουτος
φερει
καρπον
πολυν,
οτι
χωρις
εμου
ου
δυνασθε
ποιειν
ουδεν.
- εαν
μη
τις
μενη
εν
εμοι,
εβληθη
εξω
ως
το
κλημα
και
εξηρανθη,
και
συναγουσιν
αυτα
και
εις
το
πυρ
βαλλουσιν
και
καιεται.
- εαν
μεινητε
εν
εμοι
και
τα
ρηματα
μου
εν
υμιν
μεινη,
ο
εαν
θελητε
αιτησασθε
και
γενησεται
υμιν.
- εν
τουτω
εδοξασθη
ο
πατηρ
μου,
ινα
καρπον
πολυν
φερητε
και
γενησθε
εμοι
μαθηται.
- καθως
ηγαπησεν
με
ο
πατηρ,
καγω
υμας
ηγαπησα
μεινατε
εν
τη
αγαπη
τη
εμη.
- εαν
τας
εντολας
μου
τηρησητε,
μενειτε
εν
τη
αγαπη
μου,
καθως
εγω
τας
εντολας
του
πατρος
μου
τετηρηκα
και
μενω
αυτου
εν
τη
αγαπη.
- Ταυτα
λελαληκα
υμιν
ινα
η
χαρα
η
εμη
εν
υμιν
η
και
η
χαρα
υμων
πληρωθη.
- αυτη
εστιν
η
εντολη
η
εμη,
ινα
αγαπατε
αλληλους
καθως
ηγαπησα
υμας
- μειζονα
ταυτης
αγαπην
ουδεις
εχει,
ινα
τις
την
ψυχην
αυτου
θη
υπερ
των
φιλων
αυτου.
- υμεις
φιλοι
μου
εστε
εαν
ποιητε
α
εγω
εντελλομαι
υμιν.
- ουκετι
λεγω
υμας
δουλους,
οτι
ο
δουλος
ουκ
οιδεν
τι
ποιει
αυτου
ο
κυριος
υμας
δε
ειρηκα
φιλους,
οτι
παντα
α
ηκουσα
παρα
του
πατρος
μου
εγνωρισα
υμιν.
- ουχ
υμεις
με
εξελεξασθε,
αλλ
εγω
εξελεξαμην
υμας
και
εθηκα
υμας
ινα
υμεις
υπαγητε
και
καρπον
φερητε
και
ο
καρπος
υμων
μενη,
ινα
ο
τι
αν
αιτησητε
τον
πατερα
εν
τω
ονοματι
μου
δω
υμιν.
- ταυτα
εντελλομαι
υμιν,
ινα
αγαπατε
αλληλους.
- Ει
ο
κοσμος
υμας
μισει,
γινωσκετε
οτι
εμε
πρωτον
υμων
μεμισηκεν.
- ει
εκ
του
κοσμου
ητε,
ο
κοσμος
αν
το
ιδιον
εφιλει
οτι
δε
εκ
του
κοσμου
ουκ
εστε,
αλλ
εγω
εξελεξαμην
υμας
εκ
του
κοσμου,
δια
τουτο
μισει
υμας
ο
κοσμος.
- μνημονευετε
του
λογου
ου
εγω
ειπον
υμιν,
Ουκ
εστιν
δουλος
μειζων
του
κυριου
αυτου.
ει
εμε
εδιωξαν,
και
υμας
διωξουσιν
ει
τον
λογον
μου
ετηρησαν,
και
τον
υμετερον
τηρησουσιν.
- αλλα
ταυτα
παντα
ποιησουσιν
εις
υμας
δια
το
ονομα
μου,
οτι
ουκ
οιδασιν
τον
πεμψαντα
με.
- ει
μη
ηλθον
και
ελαλησα
αυτοις,
αμαρτιαν
ουκ
ειχοσαν
νυν
δε
προφασιν
ουκ
εχουσιν
περι
της
αμαρτιας
αυτων.
- ο
εμε
μισων
και
τον
πατερα
μου
μισει.
- ει
τα
εργα
μη
εποιησα
εν
αυτοις
α
ουδεις
αλλος
εποιησεν,
αμαρτιαν
ουκ
ειχοσαν
νυν
δε
και
εωρακασιν
και
μεμισηκασιν
και
εμε
και
τον
πατερα
μου.
- αλλ
ινα
πληρωθη
ο
λογος
ο
εν
τω
νομω
αυτων
γεγραμμενος
οτι
Εμισησαν
με
δωρεαν.
- Οταν
ελθη
ο
παρακλητος
ον
εγω
πεμψω
υμιν
παρα
του
πατρος,
το
πνευμα
της
αληθειας
ο
παρα
του
πατρος
εκπορευεται,
εκεινος
μαρτυρησει
περι
εμου
- και
υμεις
δε
μαρτυρειτε,
οτι
απ
αρχης
μετ
εμου
εστε.
Chapter 16.
- Ταυτα
λελαληκα
υμιν
ινα
μη
σκανδαλισθητε.
- αποσυναγωγους
ποιησουσιν
υμας
αλλ
ερχεται
ωρα
ινα
πας
ο
αποκτεινας
υμας
δοξη
λατρειαν
προσφερειν
τω
θεω.
- και
ταυτα
ποιησουσιν
οτι
ουκ
εγνωσαν
τον
πατερα
ουδε
εμε.
- αλλα
ταυτα
λελαληκα
υμιν
ινα
οταν
ελθη
η
ωρα
αυτων
μνημονευητε
αυτων
οτι
εγω
ειπον
υμιν.
Ταυτα
δε
υμιν
εξ
αρχης
ουκ
ειπον,
οτι
μεθ
υμων
ημην.
- νυν
δε
υπαγω
προς
τον
πεμψαντα
με,
και
ουδεις
εξ
υμων
ερωτα
με,
Που
υπαγεις;
- αλλ
οτι
ταυτα
λελαληκα
υμιν
η
λυπη
πεπληρωκεν
υμων
την
καρδιαν.
- αλλ
εγω
την
αληθειαν
λεγω
υμιν,
συμφερει
υμιν
ινα
εγω
απελθω.
εαν
γαρ
μη
απελθω,
ο
παρακλητος
ουκ
ελευσεται
προς
υμας
εαν
δε
πορευθω,
πεμψω
αυτον
προς
υμας.
- και
ελθων
εκεινος
ελεγξει
τον
κοσμον
περι
αμαρτιας
και
περι
δικαιοσυνης
και
περι
κρισεως
- περι
αμαρτιας
μεν,
οτι
ου
πιστευουσιν
εις
εμε
- περι
δικαιοσυνης
δε,
οτι
προς
τον
πατερα
υπαγω
και
ουκετι
θεωρειτε
με
- περι
δε
κρισεως,
οτι
ο
αρχων
του
κοσμου
τουτου
κεκριται.
- Ετι
πολλα
εχω
υμιν
λεγειν,
αλλ
ου
δυνασθε
βασταζειν
αρτι
- οταν
δε
ελθη
εκεινος,
το
πνευμα
της
αληθειας,
οδηγησει
υμας
εν
τη
αληθεια
παση
ου
γαρ
λαλησει
αφ
εαυτου,
αλλ
οσα
ακουσει
λαλησει,
και
τα
ερχομενα
αναγγελει
υμιν.
- εκεινος
εμε
δοξασει,
οτι
εκ
του
εμου
λημψεται
και
αναγγελει
υμιν.
- παντα
οσα
εχει
ο
πατηρ
εμα
εστιν
δια
τουτο
ειπον
οτι
εκ
του
εμου
λαμβανει
και
αναγγελει
υμιν.
- Μικρον
και
ουκετι
θεωρειτε
με,
και
παλιν
μικρον
και
οψεσθε
με.
- ειπαν
ουν
εκ
των
μαθητων
αυτου
προς
αλληλους,
Τι
εστιν
τουτο
ο
λεγει
ημιν,
Μικρον
και
ου
θεωρειτε
με,
και
παλιν
μικρον
και
οψεσθε
με;
και,
Οτι
υπαγω
προς
τον
πατερα;
- ελεγον
ουν,
Τι
εστιν
τουτο
[ο
λεγει],
το
μικρον;
ουκ
οιδαμεν
τι
λαλει.
- εγνω
[ο]
Ιησους
οτι
ηθελον
αυτον
ερωταν,
και
ειπεν
αυτοις,
Περι
τουτου
ζητειτε
μετ
αλληλων
οτι
ειπον,
Μικρον
και
ου
θεωρειτε
με,
και
παλιν
μικρον
και
οψεσθε
με;
- αμην
αμην
λεγω
υμιν
οτι
κλαυσετε
και
θρηνησετε
υμεις,
ο
δε
κοσμος
χαρησεται
υμεις
λυπηθησεσθε,
αλλ
η
λυπη
υμων
εις
χαραν
γενησεται.
- η
γυνη
οταν
τικτη
λυπην
εχει,
οτι
ηλθεν
η
ωρα
αυτης
οταν
δε
γεννηση
το
παιδιον,
ουκετι
μνημονευει
της
θλιψεως
δια
την
χαραν
οτι
εγεννηθη
ανθρωπος
εις
τον
κοσμον.
- και
υμεις
ουν
νυν
μεν
λυπην
εχετε
παλιν
δε
οψομαι
υμας,
και
χαρησεται
υμων
η
καρδια,
και
την
χαραν
υμων
ουδεις
αιρει
αφ
υμων.
- και
εν
εκεινη
τη
ημερα
εμε
ουκ
ερωτησετε
ουδεν.
αμην
αμην
λεγω
υμιν,
αν
τι
αιτησητε
τον
πατερα
εν
τω
ονοματι
μου
δωσει
υμιν.
- εως
αρτι
ουκ
ητησατε
ουδεν
εν
τω
ονοματι
μου
αιτειτε
και
λημψεσθε,
ινα
η
χαρα
υμων
η
πεπληρωμενη.
- Ταυτα
εν
παροιμιαις
λελαληκα
υμιν
ερχεται
ωρα
οτε
ουκετι
εν
παροιμιαις
λαλησω
υμιν
αλλα
παρρησια
περι
του
πατρος
απαγγελω
υμιν.
- εν
εκεινη
τη
ημερα
εν
τω
ονοματι
μου
αιτησεσθε,
και
ου
λεγω
υμιν
οτι
εγω
ερωτησω
τον
πατερα
περι
υμων
- αυτος
γαρ
ο
πατηρ
φιλει
υμας,
οτι
υμεις
εμε
πεφιληκατε
και
πεπιστευκατε
οτι
εγω
παρα
[του]
θεου
εξηλθον.
- εξηλθον
παρα
του
πατρος
και
εληλυθα
εις
τον
κοσμον
παλιν
αφιημι
τον
κοσμον
και
πορευομαι
προς
τον
πατερα.
- Λεγουσιν
οι
μαθηται
αυτου,
Ιδε
νυν
εν
παρρησια
λαλεις,
και
παροιμιαν
ουδεμιαν
λεγεις.
- νυν
οιδαμεν
οτι
οιδας
παντα
και
ου
χρειαν
εχεις
ινα
τις
σε
ερωτα
εν
τουτω
πιστευομεν
οτι
απο
θεου
εξηλθες.
- απεκριθη
αυτοις
Ιησους,
Αρτι
πιστευετε;
- ιδου
ερχεται
ωρα
και
εληλυθεν
ινα
σκορπισθητε
εκαστος
εις
τα
ιδια
καμε
μονον
αφητε
και
ουκ
ειμι
μονος,
οτι
ο
πατηρ
μετ
εμου
εστιν.
- ταυτα
λελαληκα
υμιν
ινα
εν
εμοι
ειρηνην
εχητε
εν
τω
κοσμω
θλιψιν
εχετε,
αλλα
θαρσειτε,
εγω
νενικηκα
τον
κοσμον.
|