Gospel of John.
Chapters 1-4.
Chapter 1.
- Εν
αρχη
ην
ο
λογος,
και
ο
λογος
ην
προς
τον
θεον,
και
θεος
ην
ο
λογος.
- ουτος
ην
εν
αρχη
προς
τον
θεον.
- παντα
δι
αυτου
εγενετο,
και
χωρις
αυτου
εγενετο
ουδε
εν.
ο
γεγονεν
- εν
αυτω
ζωη
ην,
και
η
ζωη
ην
το
φως
των
ανθρωπων
- και
το
φως
εν
τη
σκοτια
φαινει,
και
η
σκοτια
αυτο
ου
κατελαβεν.
- Εγενετο
ανθρωπος
απεσταλμενος
παρα
θεου,
ονομα
αυτω
Ιωαννης
- ουτος
ηλθεν
εις
μαρτυριαν,
ινα
μαρτυρηση
περι
του
φωτος,
ινα
παντες
πιστευσωσιν
δι
αυτου.
- ουκ
ην
εκεινος
το
φως,
αλλ
ινα
μαρτυρηση
περι
του
φωτος.
- Ην
το
φως
το
αληθινον,
ο
φωτιζει
παντα
ανθρωπον,
ερχομενον
εις
τον
κοσμον.
- εν
τω
κοσμω
ην,
και
ο
κοσμος
δι
αυτου
εγενετο,
και
ο
κοσμος
αυτον
ουκ
εγνω.
- εις
τα
ιδια
ηλθεν,
και
οι
ιδιοι
αυτον
ου
παρελαβον.
- οσοι
δε
ελαβον
αυτον,
εδωκεν
αυτοις
εξουσιαν
τεκνα
θεου
γενεσθαι,
τοις
πιστευουσιν
εις
το
ονομα
αυτου,
- οι
ουκ
εξ
αιματων
ουδε
εκ
θεληματος
σαρκος
ουδε
εκ
θεληματος
ανδρος
αλλ
εκ
θεου
εγεννηθησαν.
- Και
ο
λογος
σαρξ
εγενετο
και
εσκηνωσεν
εν
ημιν,
και
εθεασαμεθα
την
δοξαν
αυτου,
δοξαν
ως
μονογενους
παρα
πατρος,
πληρης
χαριτος
και
αληθειας.
- Ιωαννης
μαρτυρει
περι
αυτου
και
κεκραγεν
λεγων,
Ουτος
ην
ον
ειπον,
Ο
οπισω
μου
ερχομενος
εμπροσθεν
μου
γεγονεν,
οτι
πρωτος
μου
ην.
- οτι
εκ
του
πληρωματος
αυτου
ημεις
παντες
ελαβομεν,
και
χαριν
αντι
χαριτος
- οτι
ο
νομος
δια
Μωυσεως
εδοθη,
η
χαρις
και
η
αληθεια
δια
Ιησου
Χριστου
εγενετο.
- θεον
ουδεις
εωρακεν
πωποτε
μονογενης
θεος
ο
ων
εις
τον
κολπον
του
πατρος
εκεινος
εξηγησατο.
- Και
αυτη
εστιν
η
μαρτυρια
του
Ιωαννου,
οτε
απεστειλαν
[προς
αυτον]
οι
Ιουδαιοι
εξ
Ιεροσολυμων
ιερεις
και
Λευιτας
ινα
ερωτησωσιν
αυτον,
Συ
τις
ει;
- και
ωμολογησεν
και
ουκ
ηρνησατο,
και
ωμολογησεν
οτι
Εγω
ουκ
ειμι
ο
Χριστος.
- και
ηρωτησαν
αυτον,
Τι
ουν;
Συ
Ηλιας
ει;
και
λεγει,
Ουκ
ειμι.
Ο
προφητης
ει
συ;
και
απεκριθη,
Ου.
- ειπαν
ουν
αυτω,
Τις
ει;
ινα
αποκρισιν
δωμεν
τοις
πεμψασιν
ημας
τι
λεγεις
περι
σεαυτου;
- εφη,
Εγω
φωνη
βοωντος
εν
τη
ερημω,
Ευθυνατε
την
οδον
κυριου,
καθως
ειπεν
Ησαιας
ο
προφητης.
- Και
απεσταλμενοι
ησαν
εκ
των
Φαρισαιων.
- και
ηρωτησαν
αυτον
και
ειπαν
αυτω,
Τι
ουν
βαπτιζεις
ει
συ
ουκ
ει
ο
Χριστος
ουδε
Ηλιας
ουδε
ο
προφητης;
- απεκριθη
αυτοις
ο
Ιωαννης
λεγων,
Εγω
βαπτιζω
εν
υδατι
μεσος
υμων
εστηκεν
ον
υμεις
ουκ
οιδατε,
- ο
οπισω
μου
ερχομενος,
ου
ουκ
ειμι
[εγω]
αξιος
ινα
λυσω
αυτου
τον
ιμαντα
του
υποδηματος.
- Ταυτα
εν
Βηθανια
εγενετο
περαν
του
Ιορδανου,
οπου
ην
ο
Ιωαννης
βαπτιζων.
- Τη
επαυριον
βλεπει
τον
Ιησουν
ερχομενον
προς
αυτον,
και
λεγει,
Ιδε
ο
αμνος
του
θεου
ο
αιρων
την
αμαρτιαν
του
κοσμου.
- ουτος
εστιν
υπερ
ου
εγω
ειπον,
Οπισω
μου
ερχεται
ανηρ
ος
εμπροσθεν
μου
γεγονεν,
οτι
πρωτος
μου
ην.
- καγω
ουκ
ηδειν
αυτον,
αλλ
ινα
φανερωθη
τω
Ισραηλ
δια
τουτο
ηλθον
εγω
εν
υδατι
βαπτιζων.
- Και
εμαρτυρησεν
Ιωαννης
λεγων
οτι
Τεθεαμαι
το
πνευμα
καταβαινον
ως
περιστεραν
εξ
ουρανου,
και
εμεινεν
επ
αυτον
- καγω
ουκ
ηδειν
αυτον,
αλλ
ο
πεμψας
με
βαπτιζειν
εν
υδατι
εκεινος
μοι
ειπεν,
Εφ
ον
αν
ιδης
το
πνευμα
καταβαινον
και
μενον
επ
αυτον,
ουτος
εστιν
ο
βαπτιζων
εν
πνευματι
αγιω.
- καγω
εωρακα,
και
μεμαρτυρηκα
οτι
ουτος
εστιν
ο
υιος
του
θεου.
- Τη
επαυριον
παλιν
ειστηκει
ο
Ιωαννης
και
εκ
των
μαθητων
αυτου
δυο,
- και
εμβλεψας
τω
Ιησου
περιπατουντι
λεγει,
Ιδε
ο
αμνος
του
θεου.
- και
ηκουσαν
οι
δυο
μαθηται
αυτου
λαλουντος
και
ηκολουθησαν
τω
Ιησου.
- στραφεις
δε
ο
Ιησους
και
θεασαμενος
αυτους
ακολουθουντας
λεγει
αυτοις,
Τι
ζητειτε;
οι
δε
ειπαν
αυτω,
Ραββι
ο
λεγεται
μεθερμηνευομενον
Διδασκαλε,
που
μενεις;
- λεγει
αυτοις,
Ερχεσθε
και
οψεσθε.
ηλθαν
ουν
και
ειδαν
που
μενει,
και
παρ
αυτω
εμειναν
την
ημεραν
εκεινην
ωρα
ην
ως
δεκατη.
- Ην
Ανδρεας
ο
αδελφος
Σιμωνος
Πετρου
εις
εκ
των
δυο
των
ακουσαντων
παρα
Ιωαννου
και
ακολουθησαντων
αυτω
- ευρισκει
ουτος
πρωτον
τον
αδελφον
τον
ιδιον
Σιμωνα
και
λεγει
αυτω,
Ευρηκαμεν
τον
Μεσσιαν
ο
εστιν
μεθερμηνευομενον
Χριστος
- ηγαγεν
αυτον
προς
τον
Ιησουν.
εμβλεψας
αυτω
ο
Ιησους
ειπεν,
Συ
ει
Σιμων
ο
υιος
Ιωαννου
συ
κληθηση
Κηφας
ο
ερμηνευεται
Πετρος.
- Τη
επαυριον
ηθελησεν
εξελθειν
εις
την
Γαλιλαιαν,
και
ευρισκει
Φιλιππον.
και
λεγει
αυτω
ο
Ιησους,
Ακολουθει
μοι.
- ην
δε
ο
Φιλιππος
απο
Βηθσαιδα,
εκ
της
πολεως
Ανδρεου
και
Πετρου.
- ευρισκει
Φιλιππος
τον
Ναθαναηλ
και
λεγει
αυτω,
Ον
εγραψεν
Μωυσης
εν
τω
νομω
και
οι
προφηται
ευρηκαμεν,
Ιησουν
υιον
του
Ιωσηφ
τον
απο
Ναζαρετ.
- και
ειπεν
αυτω
Ναθαναηλ,
Εκ
Ναζαρετ
δυναται
τι
αγαθον
ειναι;
λεγει
αυτω
[ο]
Φιλιππος,
Ερχου
και
ιδε.
- ειδεν
ο
Ιησους
τον
Ναθαναηλ
ερχομενον
προς
αυτον
και
λεγει
περι
αυτου,
Ιδε
αληθως
Ισραηλιτης
εν
ω
δολος
ουκ
εστιν.
- λεγει
αυτω
Ναθαναηλ,
Ποθεν
με
γινωσκεις;
απεκριθη
Ιησους
και
ειπεν
αυτω,
Προ
του
σε
Φιλιππον
φωνησαι
οντα
υπο
την
συκην
ειδον
σε.
- απεκριθη
αυτω
Ναθαναηλ,
Ραββι,
συ
ει
ο
υιος
του
θεου,
συ
βασιλευς
ει
του
Ισραηλ.
- απεκριθη
Ιησους
και
ειπεν
αυτω,
Οτι
ειπον
σοι
οτι
ειδον
σε
υποκατω
της
συκης
πιστευεις;
μειζω
τουτων
οψη.
- και
λεγει
αυτω,
Αμην
αμην
λεγω
υμιν,
οψεσθε
τον
ουρανον
ανεωγοτα
και
τους
αγγελους
του
θεου
αναβαινοντας
και
καταβαινοντας
επι
τον
υιον
του
ανθρωπου.
Chapter 2.
- Και
τη
ημερα
τη
τριτη
γαμος
εγενετο
εν
Κανα
της
Γαλιλαιας,
και
ην
η
μητηρ
του
Ιησου
εκει
- εκληθη
δε
και
ο
Ιησους
και
οι
μαθηται
αυτου
εις
τον
γαμον.
- και
υστερησαντος
οινου
λεγει
η
μητηρ
του
Ιησου
προς
αυτον,
Οινον
ουκ
εχουσιν.
- [και]
λεγει
αυτη
ο
Ιησους,
Τι
εμοι
και
σοι,
γυναι;
ουπω
ηκει
η
ωρα
μου.
- λεγει
η
μητηρ
αυτου
τοις
διακονοις,
Ο
τι
αν
λεγη
υμιν
ποιησατε.
- ησαν
δε
εκει
λιθιναι
υδριαι
εξ
κατα
τον
καθαρισμον
των
Ιουδαιων
κειμεναι,
χωρουσαι
ανα
μετρητας
δυο
η
τρεις.
- λεγει
αυτοις
ο
Ιησους,
Γεμισατε
τας
υδριας
υδατος.
και
εγεμισαν
αυτας
εως
ανω.
- και
λεγει
αυτοις,
Αντλησατε
νυν
και
φερετε
τω
αρχιτρικλινω
οι
δε
ηνεγκαν.
- ως
δε
εγευσατο
ο
αρχιτρικλινος
το
υδωρ
οινον
γεγενημενον,
και
ουκ
ηδει
ποθεν
εστιν,
οι
δε
διακονοι
ηδεισαν
οι
ηντληκοτες
το
υδωρ,
φωνει
τον
νυμφιον
ο
αρχιτρικλινος
- και
λεγει
αυτω,
Πας
ανθρωπος
πρωτον
τον
καλον
οινον
τιθησιν,
και
οταν
μεθυσθωσιν
τον
ελασσω
συ
τετηρηκας
τον
καλον
οινον
εως
αρτι.
- Ταυτην
εποιησεν
αρχην
των
σημειων
ο
Ιησους
εν
Κανα
της
Γαλιλαιας
και
εφανερωσεν
την
δοξαν
αυτου,
και
επιστευσαν
εις
αυτον
οι
μαθηται
αυτου.
- Μετα
τουτο
κατεβη
εις
Καφαρναουμ
αυτος
και
η
μητηρ
αυτου
και
οι
αδελφοι
[αυτου]
και
οι
μαθηται
αυτου,
και
εκει
εμειναν
ου
πολλας
ημερας.
- Και
εγγυς
ην
το
πασχα
των
Ιουδαιων,
και
ανεβη
εις
Ιεροσολυμα
ο
Ιησους.
- και
ευρεν
εν
τω
ιερω
τους
πωλουντας
βοας
και
προβατα
και
περιστερας
και
τους
κερματιστας
καθημενους,
- και
ποιησας
φραγελλιον
εκ
σχοινιων
παντας
εξεβαλεν
εκ
του
ιερου,
τα
τε
προβατα
και
τους
βοας,
και
των
κολλυβιστων
εξεχεεν
το
κερμα
και
τας
τραπεζας
ανετρεψεν,
- και
τοις
τας
περιστερας
πωλουσιν
ειπεν,
Αρατε
ταυτα
εντευθεν,
μη
ποιειτε
τον
οικον
του
πατρος
μου
οικον
εμποριου.
- Εμνησθησαν
οι
μαθηται
αυτου
οτι
γεγραμμενον
εστιν,
Ο
ζηλος
του
οικου
σου
καταφαγεται
με.
- απεκριθησαν
ουν
οι
Ιουδαιοι
και
ειπαν
αυτω,
Τι
σημειον
δεικνυεις
ημιν,
οτι
ταυτα
ποιεις;
- απεκριθη
Ιησους
και
ειπεν
αυτοις,
Λυσατε
τον
ναον
τουτον
και
εν
τρισιν
ημεραις
εγερω
αυτον.
- ειπαν
ουν
οι
Ιουδαιοι,
Τεσσερακοντα
και
εξ
ετεσιν
οικοδομηθη
ο
ναος
ουτος,
και
συ
εν
τρισιν
ημεραις
εγερεις
αυτον;
- εκεινος
δε
ελεγεν
περι
του
ναου
του
σωματος
αυτου.
- οτε
ουν
ηγερθη
εκ
νεκρων,
εμνησθησαν
οι
μαθηται
αυτου
οτι
τουτο
ελεγεν,
και
επιστευσαν
τη
γραφη
και
τω
λογω
ον
ειπεν
ο
Ιησους.
- Ως
δε
ην
εν
τοις
Ιεροσολυμοις
εν
τω
πασχα
εν
τη
εορτη,
πολλοι
επιστευσαν
εις
το
ονομα
αυτου,
θεωρουντες
αυτου
τα
σημεια
α
εποιει
- αυτος
δε
Ιησους
ουκ
επιστευεν
αυτον
αυτοις
δια
το
αυτον
γινωσκειν
παντας,
- και
οτι
ου
χρειαν
ειχεν
ινα
τις
μαρτυρηση
περι
του
ανθρωπου
αυτος
γαρ
εγινωσκεν
τι
ην
εν
τω
ανθρωπω.
Chapter 3.
- Ην
δε
ανθρωπος
εκ
των
Φαρισαιων,
Νικοδημος
ονομα
αυτω,
αρχων
των
Ιουδαιων
- ουτος
ηλθεν
προς
αυτον
νυκτος
και
ειπεν
αυτω,
Ραββι,
οιδαμεν
οτι
απο
θεου
εληλυθας
διδασκαλος
ουδεις
γαρ
δυναται
ταυτα
τα
σημεια
ποιειν
α
συ
ποιεις,
εαν
μη
η
ο
θεος
μετ
αυτου.
- απεκριθη
Ιησους
και
ειπεν
αυτω,
Αμην
αμην
λεγω
σοι,
εαν
μη
τις
γεννηθη
ανωθεν,
ου
δυναται
ιδειν
την
βασιλειαν
του
θεου.
- λεγει
προς
αυτον
[ο]
Νικοδημος,
Πως
δυναται
ανθρωπος
γεννηθηναι
γερων
ων;
μη
δυναται
εις
την
κοιλιαν
της
μητρος
αυτου
δευτερον
εισελθειν
και
γεννηθηναι;
- απεκριθη
Ιησους,
Αμην
αμην
λεγω
σοι,
εαν
μη
τις
γεννηθη
εξ
υδατος
και
πνευματος,
ου
δυναται
εισελθειν
εις
την
βασιλειαν
του
θεου.
- το
γεγεννημενον
εκ
της
σαρκος
σαρξ
εστιν,
και
το
γεγεννημενον
εκ
του
πνευματος
πνευμα
εστιν.
- μη
θαυμασης
οτι
ειπον
σοι,
Δει
υμας
γεννηθηναι
ανωθεν.
- το
πνευμα
οπου
θελει
πνει,
και
την
φωνην
αυτου
ακουεις,
αλλ
ουκ
οιδας
ποθεν
ερχεται
και
που
υπαγει
ουτως
εστιν
πας
ο
γεγεννημενος
εκ
του
πνευματος.
- απεκριθη
Νικοδημος
και
ειπεν
αυτω,
Πως
δυναται
ταυτα
γενεσθαι;
- απεκριθη
Ιησους
και
ειπεν
αυτω,
Συ
ει
ο
διδασκαλος
του
Ισραηλ
και
ταυτα
ου
γινωσκεις;
- αμην
αμην
λεγω
σοι
οτι
ο
οιδαμεν
λαλουμεν
και
ο
εωρακαμεν
μαρτυρουμεν,
και
την
μαρτυριαν
ημων
ου
λαμβανετε.
- ει
τα
επιγεια
ειπον
υμιν
και
ου
πιστευετε,
πως
εαν
ειπω
υμιν
τα
επουρανια
πιστευσετε;
- και
ουδεις
αναβεβηκεν
εις
τον
ουρανον
ει
μη
ο
εκ
του
ουρανου
καταβας,
ο
υιος
του
ανθρωπου.
- και
καθως
Μωυσης
υψωσεν
τον
οφιν
εν
τη
ερημω,
ουτως
υψωθηναι
δει
τον
υιον
του
ανθρωπου,
- ινα
πας
ο
πιστευων
εν
αυτω
εχη
ζωην
αιωνιον.
- Ουτως
γαρ
ηγαπησεν
ο
θεος
τον
κοσμον,
ωστε
τον
υιον
τον
μονογενη
εδωκεν,
ινα
πας
ο
πιστευων
εις
αυτον
μη
αποληται
αλλ
εχη
ζωην
αιωνιον.
- ου
γαρ
απεστειλεν
ο
θεος
τον
υιον
εις
τον
κοσμον
ινα
κρινη
τον
κοσμον,
αλλ
ινα
σωθη
ο
κοσμος
δι
αυτου.
- ο
πιστευων
εις
αυτον
ου
κρινεται
ο
δε
μη
πιστευων
ηδη
κεκριται,
οτι
μη
πεπιστευκεν
εις
το
ονομα
του
μονογενους
υιου
του
θεου.
- αυτη
δε
εστιν
η
κρισις,
οτι
το
φως
εληλυθεν
εις
τον
κοσμον
και
ηγαπησαν
οι
ανθρωποι
μαλλον
το
σκοτος
η
το
φως,
ην
γαρ
αυτων
πονηρα
τα
εργα.
- πας
γαρ
ο
φαυλα
πρασσων
μισει
το
φως
και
ουκ
ερχεται
προς
το
φως,
ινα
μη
ελεγχθη
τα
εργα
αυτου
- ο
δε
ποιων
την
αληθειαν
ερχεται
προς
το
φως,
ινα
φανερωθη
αυτου
τα
εργα
οτι
εν
θεω
εστιν
ειργασμενα.
- Μετα
ταυτα
ηλθεν
ο
Ιησους
και
οι
μαθηται
αυτου
εις
την
Ιουδαιαν
γην,
και
εκει
διετριβεν
μετ
αυτων
και
εβαπτιζεν.
- ην
δε
και
ο
Ιωαννης
βαπτιζων
εν
Αινων
εγγυς
του
Σαλειμ,
οτι
υδατα
πολλα
ην
εκει,
και
παρεγινοντο
και
εβαπτιζοντο
- ουπω
γαρ
ην
βεβλημενος
εις
την
φυλακην
ο
Ιωαννης.
- Εγενετο
ουν
ζητησις
εκ
των
μαθητων
Ιωαννου
μετα
Ιουδαιου
περι
καθαρισμου.
- και
ηλθον
προς
τον
Ιωαννην
και
ειπαν
αυτω,
Ραββι,
ος
ην
μετα
σου
περαν
του
Ιορδανου,
ω
συ
μεμαρτυρηκας,
ιδε
ουτος
βαπτιζει
και
παντες
ερχονται
προς
αυτον.
- απεκριθη
Ιωαννης
και
ειπεν,
Ου
δυναται
ανθρωπος
λαμβανειν
ουδε
εν
εαν
μη
η
δεδομενον
αυτω
εκ
του
ουρανου.
- αυτοι
υμεις
μοι
μαρτυρειτε
οτι
ειπον
[οτι]
Ουκ
ειμι
εγω
ο
Χριστος,
αλλ
οτι
Απεσταλμενος
ειμι
εμπροσθεν
εκεινου.
- ο
εχων
την
νυμφην
νυμφιος
εστιν
ο
δε
φιλος
του
νυμφιου,
ο
εστηκως
και
ακουων
αυτου,
χαρα
χαιρει
δια
την
φωνην
του
νυμφιου.
αυτη
ουν
η
χαρα
η
εμη
πεπληρωται.
- εκεινον
δει
αυξανειν,
εμε
δε
ελαττουσθαι.
- Ο
ανωθεν
ερχομενος
επανω
παντων
εστιν
ο
ων
εκ
της
γης
εκ
της
γης
εστιν
και
εκ
της
γης
λαλει.
ο
εκ
του
ουρανου
ερχομενος
[επανω
παντων
εστιν]
- ο
εωρακεν
και
ηκουσεν
τουτο
μαρτυρει,
και
την
μαρτυριαν
αυτου
ουδεις
λαμβανει.
- ο
λαβων
αυτου
την
μαρτυριαν
εσφραγισεν
οτι
ο
θεος
αληθης
εστιν.
- ον
γαρ
απεστειλεν
ο
θεος
τα
ρηματα
του
θεου
λαλει,
ου
γαρ
εκ
μετρου
διδωσιν
το
πνευμα.
- ο
πατηρ
αγαπα
τον
υιον,
και
παντα
δεδωκεν
εν
τη
χειρι
αυτου.
- ο
πιστευων
εις
τον
υιον
εχει
ζωην
αιωνιον
ο
δε
απειθων
τω
υιω
ουκ
οψεται
ζωην,
αλλ
η
οργη
του
θεου
μενει
επ
αυτον.
Chapter 4.
- Ως
ουν
εγνω
ο
Ιησους
οτι
ηκουσαν
οι
φαρισαιοι
οτι
Ιησους
πλειονας
μαθητας
ποιει
και
βαπτιζει
η
Ιωαννης
- καιτοιγε
Ιησους
αυτος
ουκ
εβαπτιζεν
αλλ
οι
μαθηται
αυτου
- αφηκεν
την
Ιουδαιαν
και
απηλθεν
παλιν
εις
την
Γαλιλαιαν.
- εδει
δε
αυτον
διερχεσθαι
δια
της
Σαμαρειας.
- ερχεται
ουν
εις
πολιν
της
Σαμαρειας
λεγομενην
Συχαρ
πλησιον
του
χωριου
ο
εδωκεν
Ιακωβ
[τω]
Ιωσηφ
τω
υιω
αυτου
- ην
δε
εκει
πηγη
του
Ιακωβ.
ο
ουν
Ιησους
κεκοπιακως
εκ
της
οδοιποριας
εκαθεζετο
ουτως
επι
τη
πηγη
ωρα
ην
ως
εκτη.
- Ερχεται
γυνη
εκ
της
Σαμαρειας
αντλησαι
υδωρ.
λεγει
αυτη
ο
Ιησους,
Δος
μοι
πειν
- οι
γαρ
μαθηται
αυτου
απεληλυθεισαν
εις
την
πολιν,
ινα
τροφας
αγορασωσιν.
- λεγει
ουν
αυτω
η
γυνη
η
Σαμαριτις,
Πως
συ
Ιουδαιος
ων
παρ
εμου
πειν
αιτεις
γυναικος
Σαμαριτιδος
ουσης;
ου
γαρ
συγχρωνται
Ιουδαιοι
Σαμαριταις.
- απεκριθη
Ιησους
και
ειπεν
αυτη,
Ει
ηδεις
την
δωρεαν
του
θεου
και
τις
εστιν
ο
λεγων
σοι,
Δος
μοι
πειν,
συ
αν
ητησας
αυτον
και
εδωκεν
αν
σοι
υδωρ
ζων.
- λεγει
αυτω
[η
γυνη],
Κυριε,
ουτε
αντλημα
εχεις
και
το
φρεαρ
εστιν
βαθυ
ποθεν
ουν
εχεις
το
υδωρ
το
ζων;
- μη
συ
μειζων
ει
του
πατρος
ημων
Ιακωβ,
ος
εδωκεν
ημιν
το
φρεαρ
και
αυτος
εξ
αυτου
επιεν
και
οι
υιοι
αυτου
και
τα
θρεμματα
αυτου;
- απεκριθη
Ιησους
και
ειπεν
αυτη,
Πας
ο
πινων
εκ
του
υδατος
τουτου
διψησει
παλιν
- ος
δ
αν
πιη
εκ
του
υδατος
ου
εγω
δωσω
αυτω,
ου
μη
διψησει
εις
τον
αιωνα,
αλλα
το
υδωρ
ο
δωσω
αυτω
γενησεται
εν
αυτω
πηγη
υδατος
αλλομενου
εις
ζωην
αιωνιον.
- λεγει
προς
αυτον
η
γυνη,
Κυριε,
δος
μοι
τουτο
το
υδωρ,
ινα
μη
διψω
μηδε
διερχωμαι
ενθαδε
αντλειν.
- Λεγει
αυτη,
Υπαγε
φωνησον
τον
ανδρα
σου
και
ελθε
ενθαδε.
- απεκριθη
η
γυνη
και
ειπεν
αυτω,
Ουκ
εχω
ανδρα.
λεγει
αυτη
ο
Ιησους,
Καλως
ειπας
οτι
Ανδρα
ουκ
εχω
- πεντε
γαρ
ανδρας
εσχες,
και
νυν
ον
εχεις
ουκ
εστιν
σου
ανηρ
τουτο
αληθες
ειρηκας.
- λεγει
αυτω
η
γυνη,
Κυριε,
θεωρω
οτι
προφητης
ει
συ.
- οι
πατερες
ημων
εν
τω
ορει
τουτω
προσεκυνησαν
και
υμεις
λεγετε
οτι
εν
Ιεροσολυμοις
εστιν
ο
τοπος
οπου
προσκυνειν
δει.
- λεγει
αυτη
ο
Ιησους,
Πιστευε
μοι,
γυναι,
οτι
ερχεται
ωρα
οτε
ουτε
εν
τω
ορει
τουτω
ουτε
εν
Ιεροσολυμοις
προσκυνησετε
τω
πατρι.
- υμεις
προσκυνειτε
ο
ουκ
οιδατε
ημεις
προσκυνουμεν
ο
οιδαμεν,
οτι
η
σωτηρια
εκ
των
Ιουδαιων
εστιν.
- αλλα
ερχεται
ωρα,
και
νυν
εστιν,
οτε
οι
αληθινοι
προσκυνηται
προσκυνησουσιν
τω
πατρι
εν
πνευματι
και
αληθεια
και
γαρ
ο
πατηρ
τοιουτους
ζητει
τους
προσκυνουντας
αυτον.
- πνευμα
ο
θεος,
και
τους
προσκυνουντας
αυτον
εν
πνευματι
και
αληθεια
δει
προσκυνειν.
- λεγει
αυτω
η
γυνη,
Οιδα
οτι
Μεσσιας
ερχεται,
ο
λεγομενος
Χριστος
οταν
ελθη
εκεινος,
αναγγελει
ημιν
απαντα.
- λεγει
αυτη
ο
Ιησους,
Εγω
ειμι,
ο
λαλων
σοι.
- Και
επι
τουτω
ηλθαν
οι
μαθηται
αυτου,
και
εθαυμαζον
οτι
μετα
γυναικος
ελαλει
ουδεις
μεντοι
ειπεν,
Τι
ζητεις;
η,
Τι
λαλεις
μετ
αυτης;
- αφηκεν
ουν
την
υδριαν
αυτης
η
γυνη
και
απηλθεν
εις
την
πολιν
και
λεγει
τοις
ανθρωποις,
- Δευτε
ιδετε
ανθρωπον
ος
ειπεν
μοι
παντα
οσα
εποιησα
μητι
ουτος
εστιν
ο
Χριστος;
- εξηλθον
εκ
της
πολεως
και
ηρχοντο
προς
αυτον.
- Εν
τω
μεταξυ
ηρωτων
αυτον
οι
μαθηται
λεγοντες,
Ραββι,
φαγε.
- ο
δε
ειπεν
αυτοις,
Εγω
βρωσιν
εχω
φαγειν
ην
υμεις
ουκ
οιδατε.
- ελεγον
ουν
οι
μαθηται
προς
αλληλους,
Μη
τις
ηνεγκεν
αυτω
φαγειν;
- λεγει
αυτοις
ο
Ιησους,
Εμον
βρωμα
εστιν
ινα
ποιησω
το
θελημα
του
πεμψαντος
με
και
τελειωσω
αυτου
το
εργον.
- ουχ
υμεις
λεγετε
οτι
Ετι
τετραμηνος
εστιν
και
ο
θερισμος
ερχεται;
ιδου
λεγω
υμιν,
επαρατε
τους
οφθαλμους
υμων
και
θεασασθε
τας
χωρας
οτι
λευκαι
εισιν
προς
θερισμον.
ηδη
- ο
θεριζων
μισθον
λαμβανει
και
συναγει
καρπον
εις
ζωην
αιωνιον,
ινα
ο
σπειρων
ομου
χαιρη
και
ο
θεριζων.
- εν
γαρ
τουτω
ο
λογος
εστιν
αληθινος
οτι
Αλλος
εστιν
ο
σπειρων
και
αλλος
ο
θεριζων.
- εγω
απεστειλα
υμας
θεριζειν
ο
ουχ
υμεις
κεκοπιακατε
αλλοι
κεκοπιακασιν,
και
υμεις
εις
τον
κοπον
αυτων
εισεληλυθατε.
- Εκ
δε
της
πολεως
εκεινης
πολλοι
επιστευσαν
εις
αυτον
των
Σαμαριτων
δια
τον
λογον
της
γυναικος
μαρτυρουσης
οτι
Ειπεν
μοι
παντα
α
εποιησα.
- ως
ουν
ηλθον
προς
αυτον
οι
Σαμαριται,
ηρωτων
αυτον
μειναι
παρ
αυτοις
και
εμεινεν
εκει
δυο
ημερας.
- και
πολλω
πλειους
επιστευσαν
δια
τον
λογον
αυτου,
- τη
τε
γυναικι
ελεγον
οτι
Ουκετι
δια
την
σην
λαλιαν
πιστευομεν
αυτοι
γαρ
ακηκοαμεν,
και
οιδαμεν
οτι
ουτος
εστιν
αληθως
ο
σωτηρ
του
κοσμου.
- Μετα
δε
τας
δυο
ημερας
εξηλθεν
εκειθεν
εις
την
Γαλιλαιαν
- αυτος
γαρ
Ιησους
εμαρτυρησεν
οτι
προφητης
εν
τη
ιδια
πατριδι
τιμην
ουκ
εχει.
- οτε
ουν
ηλθεν
εις
την
Γαλιλαιαν,
εδεξαντο
αυτον
οι
Γαλιλαιοι,
παντα
εωρακοτες
οσα
εποιησεν
εν
Ιεροσολυμοις
εν
τη
εορτη,
και
αυτοι
γαρ
ηλθον
εις
την
εορτην.
- Ηλθεν
ουν
παλιν
εις
την
Κανα
της
Γαλιλαιας,
οπου
εποιησεν
το
υδωρ
οινον.
και
ην
τις
βασιλικος
ου
ο
υιος
ησθενει
εν
Καφαρναουμ
- ουτος
ακουσας
οτι
Ιησους
ηκει
εκ
της
Ιουδαιας
εις
την
Γαλιλαιαν
απηλθεν
προς
αυτον
και
ηρωτα
ινα
καταβη
και
ιασηται
αυτου
τον
υιον,
ημελλεν
γαρ
αποθνησκειν.
- ειπεν
ουν
ο
Ιησους
προς
αυτον,
Εαν
μη
σημεια
και
τερατα
ιδητε,
ου
μη
πιστευσητε.
- λεγει
προς
αυτον
ο
βασιλικος,
Κυριε,
καταβηθι
πριν
αποθανειν
το
παιδιον
μου.
- λεγει
αυτω
ο
Ιησους,
Πορευου
ο
υιος
σου
ζη.
επιστευσεν
ο
ανθρωπος
τω
λογω
ον
ειπεν
αυτω
ο
Ιησους
και
επορευετο.
- ηδη
δε
αυτου
καταβαινοντος
οι
δουλοι
αυτου
υπηντησαν
αυτω
λεγοντες
οτι
ο
παις
αυτου
ζη.
- επυθετο
ουν
την
ωραν
παρ
αυτων
εν
η
κομψοτερον
εσχεν
ειπαν
ουν
αυτω
οτι
Εχθες
ωραν
εβδομην
αφηκεν
αυτον
ο
πυρετος.
- εγνω
ουν
ο
πατηρ
οτι
[εν]
εκεινη
τη
ωρα
εν
η
ειπεν
αυτω
ο
Ιησους,
Ο
υιος
σου
ζη,
και
επιστευσεν
αυτος
και
η
οικια
αυτου
ολη.
- Τουτο
[δε]
παλιν
δευτερον
σημειον
εποιησεν
ο
Ιησους
ελθων
εκ
της
Ιουδαιας
εις
την
Γαλιλαιαν.
|