Epistle 1 of Peter.
Chapters 1-5.
Chapter 1.
- Πετρος
αποστολος
Ιησου
Χριστου
εκλεκτοις
παρεπιδημοις
διασπορας
Ποντου,
Γαλατιας,
Καππαδοκιας,
Ασιας,
και
Βιθυνιας,
- κατα
προγνωσιν
θεου
πατρος,
εν
αγιασμω
πνευματος,
εις
υπακοην
και
ραντισμον
αιματος
Ιησου
Χριστου·
χαρις
υμιν
και
ειρηνη
πληθυνθειη.
- Ευλογητος
ο
θεος
και
πατηρ
του
κυριου
ημων
Ιησου
Χριστου,
ο
κατα
το
πολυ
αυτου
ελεος
αναγεννησας
ημας
εις
ελπιδα
ζωσαν
δι
αναστασεως
Ιησου
Χριστου
εκ
νεκρων,
- εις
κληρονομιαν
αφθαρτον
και
αμιαντον
και
αμαραντον,
τετηρημενην
εν
ουρανοις
εις
υμας
- τους
εν
δυναμει
θεου
φρουρουμενους
δια
πιστεως
εις
σωτηριαν
ετοιμην
αποκαλυφθηναι
εν
καιρω
εσχατω.
- εν
ω
αγαλλιασθε,
ολιγον
αρτι
ει
δεον
[εστιν]
λυπηθεντες
εν
ποικιλοις
πειρασμοις,
- ινα
το
δοκιμιον
υμων
της
πιστεως
πολυτιμοτερον
χρυσιου
του
απολλυμενου,
δια
πυρος
δε
δοκιμαζομενου,
ευρεθη
εις
επαινον
και
δοξαν
και
τιμην
εν
αποκαλυψει
Ιησου
Χριστου.
- ον
ουκ
ιδοντες
αγαπατε,
εις
ον
αρτι
μη
ορωντες
πιστευοντες
δε
αγαλλιασθε
χαρα
ανεκλαλητω
και
δεδοξασμενη,
- κομιζομενοι
το
τελος
της
πιστεως
[υμων]
σωτηριαν
ψυχων.
- Περι
ης
σωτηριας
εξεζητησαν
και
εξηραυνησαν
προφηται
οι
περι
της
εις
υμας
χαριτος
προφητευσαντες,
- εραυνωντες
εις
τινα
η
ποιον
καιρον
εδηλου
το
εν
αυτοις
πνευμα
Χριστου
προμαρτυρομενον
τα
εις
Χριστον
παθηματα
και
τας
μετα
ταυτα
δοξας·
- οις
απεκαλυφθη
οτι
ουχ
εαυτοις
υμιν
δε
διηκονουν
αυτα,
α
νυν
ανηγγελη
υμιν
δια
των
ευαγγελισαμενων
υμας
[εν]
πνευματι
αγιω
αποσταλεντι
απ
ουρανου,
εις
α
επιθυμουσιν
αγγελοι
παρακυψαι.
- Διο
αναζωσαμενοι
τας
οσφυας
της
διανοιας
υμων,
νηφοντες,
τελειως
ελπισατε
επι
την
φερομενην
υμιν
χαριν
εν
αποκαλυψει
Ιησου
Χριστου.
- ως
τεκνα
υπακοης,
μη
συσχηματιζομενοι
ταις
προτερον
εν
τη
αγνοια
υμων
επιθυμιαις,
- αλλα
κατα
τον
καλεσαντα
υμας
αγιον
και
αυτοι
αγιοι
εν
παση
αναστροφη
γενηθητε,
- διοτι
γεγραπται
[οτι]
Αγιοι
εσεσθε,
οτι
εγω
αγιος
[ειμι].
- Και
ει
πατερα
επικαλεισθε
τον
απροσωπολημπτως
κρινοντα
κατα
το
εκαστου
εργον,
εν
φοβω
τον
της
παροικιας
υμων
χρονον
αναστραφητε,
- ειδοτες
οτι
ου
φθαρτοις,
αργυριω
η
χρυσιω
ελυτρωθητε
εκ
της
ματαιας
υμων
αναστροφης
πατροπαραδοτου,
- αλλα
τιμιω
αιματι
ως
αμνου
αμωμου
και
ασπιλου
Χριστου,
- προεγνωσμενου
μεν
προ
καταβολης
κοσμου,
φανερωθεντος
δε
επ
εσχατου
των
χρονων
δι
υμας
- τους
δι
αυτου
πιστους
εις
θεον
τον
εγειραντα
αυτον
εκ
νεκρων
και
δοξαν
αυτω
δοντα,
ωστε
την
πιστιν
υμων
και
ελπιδα
ειναι
εις
θεον.
- Τας
ψυχας
υμων
ηγνικοτες
εν
τη
υπακοη
της
αληθειας
εις
φιλαδελφιαν
ανυποκριτον,
εκ
[καθαρας]
καρδιας
αλληλους
αγαπησατε
εκτενως,
- αναγεγεννημενοι
ουκ
εκ
σπορας
φθαρτης
αλλα
αφθαρτου,
δια
λογου
ζωντος
θεου
και
μενοντος·
- διοτι
πασα
σαρξ
ως
χορτος,
και
πασα
δοξα
αυτης
ως
ανθος
χορτου·
εξηρανθη
ο
χορτος,
και
το
ανθος
εξεπεσεν·
- το
δε
ρημα
κυριου
μενει
εις
τον
αιωνα.
τουτο
δε
εστιν
το
ρημα
το
ευαγγελισθεν
εις
υμας.
Chapter 2.
- Αποθεμενοι
ουν
πασαν
κακιαν
και
παντα
δολον
και
υποκρισεις
και
φθονους
και
πασας
καταλαλιας,
- ως
αρτιγεννητα
βρεφη
το
λογικον
αδολον
γαλα
επιποθησατε,
ινα
εν
αυτω
αυξηθητε
εις
σωτηριαν,
- ει
εγευσασθε
οτι
χρηστος
ο
κυριος.
- προς
ον
προσερχομενοι,
λιθον
ζωντα,
υπο
ανθρωπων
μεν
αποδεδοκιμασμενον
παρα
δε
θεω
εκλεκτον
εντιμον,
- και
αυτοι
ως
λιθοι
ζωντες
οικοδομεισθε
οικος
πνευματικος
εις
ιερατευμα
αγιον,
ανενεγκαι
πνευματικας
θυσιας
ευπροσδεκτους
[τω]
θεω
δια
Ιησου
Χριστου.
- διοτι
περιεχει
εν
γραφη,
Ιδου
τιθημι
εν
Σιων
λιθον
ακρογωνιαιον
εκλεκτον
εντιμον,
και
ο
πιστευων
επ
αυτω
ου
μη
καταισχυνθη.
- υμιν
ουν
η
τιμη
τοις
πιστευουσιν·
απιστουσιν
δε
λιθος
ον
απεδοκιμασαν
οι
οικοδομουντες
ουτος
εγενηθη
εις
κεφαλην
γωνιας
- και
λιθος
προσκομματος
και
πετρα
σκανδαλου·
οι
προσκοπτουσιν
τω
λογω
απειθουντες,
εις
ο
και
ετεθησαν.
- Υμεις
δε
γενος
εκλεκτον,
βασιλειον
ιερατευμα,
εθνος
αγιον,
λαος
εις
περιποιησιν,
οπως
τας
αρετας
εξαγγειλητε
του
εκ
σκοτους
υμας
καλεσαντος
εις
το
θαυμαστον
αυτου
φως·
- οι
ποτε
ου
λαος
νυν
δε
λαος
θεου,
οι
ουκ
ηλεημενοι
νυν
δε
ελεηθεντες.
- Αγαπητοι,
παρακαλω
ως
παροικους
και
παρεπιδημους
απεχεσθαι
των
σαρκικων
επιθυμιων,
αιτινες
στρατευονται
κατα
της
ψυχης·
- την
αναστροφην
υμων
εν
τοις
εθνεσιν
εχοντες
καλην,
ινα,
εν
ω
καταλαλουσιν
υμων
ως
κακοποιων,
εκ
των
καλων
εργων
εποπτευοντες
δοξασωσιν
τον
θεον
εν
ημερα
επισκοπης.
- Υποταγητε
παση
ανθρωπινη
κτισει
δια
τον
κυριον·
ειτε
βασιλει
ως
υπερεχοντι,
- ειτε
ηγεμοσιν
ως
δι
αυτου
πεμπομενοις
εις
εκδικησιν
κακοποιων
επαινον
δε
αγαθοποιων·
- οτι
ουτως
εστιν
το
θελημα
του
θεου,
αγαθοποιουντας
φιμουν
την
των
αφρονων
ανθρωπων
αγνωσιαν·
- ως
ελευθεροι,
και
μη
ως
επικαλυμμα
εχοντες
της
κακιας
την
ελευθεριαν,
αλλ
ως
θεου
δουλοι.
- παντας
τιμησατε,
την
αδελφοτητα
αγαπατε,
τον
θεον
φοβεισθε,
τον
βασιλεα
τιματε.
- Οι
οικεται
υποτασσομενοι
εν
παντι
φοβω
τοις
δεσποταις,
ου
μονον
τοις
αγαθοις
και
επιεικεσιν
αλλα
και
τοις
σκολιοις.
- τουτο
γαρ
χαρις
ει
δια
συνειδησιν
θεου
υποφερει
τις
λυπας
πασχων
αδικως.
- ποιον
γαρ
κλεος
ει
αμαρτανοντες
και
κολαφιζομενοι
υπομενειτε;
αλλ
ει
αγαθοποιουντες
και
πασχοντες
υπομενειτε,
τουτο
χαρις
παρα
θεω.
- εις
τουτο
γαρ
εκληθητε,
οτι
και
Χριστος
επαθεν
υπερ
υμων,
υμιν
υπολιμπανων
υπογραμμον
ινα
επακολουθησητε
τοις
ιχνεσιν
αυτου·
- ος
αμαρτιαν
ουκ
εποιησεν
ουδε
ευρεθη
δολος
εν
τω
στοματι
αυτου·
- ος
λοιδορουμενος
ουκ
αντελοιδορει,
πασχων
ουκ
ηπειλει,
παρεδιδου
δε
τω
κρινοντι
δικαιως·
- ος
τας
αμαρτιας
ημων
αυτος
ανηνεγκεν
εν
τω
σωματι
αυτου
επι
το
ξυλον,
ινα
ταις
αμαρτιαις
απογενομενοι
τη
δικαιοσυνη
ζησωμεν·
ου
τω
μωλωπι
ιαθητε.
- ητε
γαρ
ως
προβατα
πλανωμενοι,
αλλα
επεστραφητε
νυν
επι
τον
ποιμενα
και
επισκοπον
των
ψυχων
υμων.
Chapter 3.
- Ομοιως
[αι]
γυναικες
υποτασσομεναι
τοις
ιδιοις
ανδρασιν,
ινα
και
ει
τινες
απειθουσιν
τω
λογω
δια
της
των
γυναικων
αναστροφης
ανευ
λογου
κερδηθησονται
- εποπτευσαντες
την
εν
φοβω
αγνην
αναστροφην
υμων.
- ων
εστω
ουχ
ο
εξωθεν
εμπλοκης
τριχων
και
περιθεσεως
χρυσιων
η
ενδυσεως
ιματιων
κοσμος,
- αλλ
ο
κρυπτος
της
καρδιας
ανθρωπος
εν
τω
αφθαρτω
του
πραεως
και
ησυχιου
πνευματος,
ο
εστιν
ενωπιον
του
θεου
πολυτελες.
- ουτως
γαρ
ποτε
και
αι
αγιαι
γυναικες
αι
ελπιζουσαι
εις
θεον
εκοσμουν
εαυτας,
υποτασσομεναι
τοις
ιδιοις
ανδρασιν,
- ως
Σαρρα
υπηκουσεν
τω
Αβρααμ,
κυριον
αυτον
καλουσα·
ης
εγενηθητε
τεκνα
αγαθοποιουσαι
και
μη
φοβουμεναι
μηδεμιαν
πτοησιν.
- Οι
ανδρες
ομοιως
συνοικουντες
κατα
γνωσιν,
ως
ασθενεστερω
σκευει
τω
γυναικειω
απονεμοντες
τιμην,
ως
και
συγκληρονομοις
χαριτος
ζωης,
εις
το
μη
εγκοπτεσθαι
τας
προσευχας
υμων.
- Το
δε
τελος
παντες
ομοφρονες,
συμπαθεις,
φιλαδελφοι,
ευσπλαγχνοι,
ταπεινοφρονες,
- μη
αποδιδοντες
κακον
αντι
κακου
η
λοιδοριαν
αντι
λοιδοριας,
τουναντιον
δε
ευλογουντες,
οτι
εις
τουτο
εκληθητε
ινα
ευλογιαν
κληρονομησητε.
- ο
γαρ
θελων
ζωην
αγαπαν
και
ιδειν
ημερας
αγαθας
παυσατω
την
γλωσσαν
απο
κακου
και
χειλη
του
μη
λαλησαι
δολον,
- εκκλινατω
δε
απο
κακου
και
ποιησατω
αγαθον,
ζητησατω
ειρηνην
και
διωξατω
αυτην.
- οτι
οφθαλμοι
κυριου
επι
δικαιους
και
ωτα
αυτου
εις
δεησιν
αυτων,
προσωπον
δε
κυριου
επι
ποιουντας
κακα.
- Και
τις
ο
κακωσων
υμας
εαν
του
αγαθου
ζηλωται
γενησθε;
- αλλ
ει
και
πασχοιτε
δια
δικαιοσυνην,
μακαριοι.
τον
δε
φοβον
αυτων
μη
φοβηθητε
μηδε
ταραχθητε,
- κυριον
δε
τον
Χριστον
αγιασατε
εν
ταις
καρδιαις
υμων,
ετοιμοι
αει
προς
απολογιαν
παντι
τω
αιτουντι
υμας
λογον
περι
της
εν
υμιν
ελπιδος,
- αλλα
μετα
πραυτητος
και
φοβου,
συνειδησιν
εχοντες
αγαθην,
ινα
εν
ω
καταλαλεισθε
καταισχυνθωσιν
οι
επηρεαζοντες
υμων
την
αγαθην
εν
Χριστω
αναστροφην.
- κρειττον
γαρ
αγαθοποιουντας,
ει
θελοι
το
θελημα
του
θεου,
πασχειν
η
κακοποιουντας.
- οτι
και
Χριστος
απαξ
περι
αμαρτιων
επαθεν,
δικαιος
υπερ
αδικων,
ινα
υμας
προσαγαγη
τω
θεω,
θανατωθεις
μεν
σαρκι
ζωοποιηθεις
δε
πνευματι·
- εν
ω
και
τοις
εν
φυλακη
πνευμασιν
πορευθεις
εκηρυξεν,
- απειθησασιν
ποτε
οτε
απεξεδεχετο
η
του
θεου
μακροθυμια
εν
ημεραις
Νωε
κατασκευαζομενης
κιβωτου,
εις
ην
ολιγοι,
τουτ
εστιν
οκτω
ψυχαι,
διεσωθησαν
δι
υδατος.
- ο
και
υμας
αντιτυπον
νυν
σωζει
βαπτισμα,
ου
σαρκος
αποθεσις
ρυπου
αλλα
συνειδησεως
αγαθης
επερωτημα
εις
θεον,
δι
αναστασεως
Ιησου
Χριστου,
- ος
εστιν
εν
δεξια
[του]
θεου,
πορευθεις
εις
ουρανον,
υποταγεντων
αυτω
αγγελων
και
εξουσιων
και
δυναμεων.
Chapter 4.
- Χριστου
ουν
παθοντος
σαρκι
και
υμεις
την
αυτην
εννοιαν
οπλισασθε,
οτι
ο
παθων
σαρκι
πεπαυται
αμαρτιας,
- εις
το
μηκετι
ανθρωπων
επιθυμιαις
αλλα
θεληματι
θεου
τον
επιλοιπον
εν
σαρκι
βιωσαι
χρονον.
- αρκετος
γαρ
ο
παρεληλυθως
χρονος
το
βουλημα
των
εθνων
κατειργασθαι,
πεπορευμενους
εν
ασελγειαις,
επιθυμιαις,
οινοφλυγιαις,
κωμοις,
ποτοις,
και
αθεμιτοις
ειδωλολατριαις.
- εν
ω
ξενιζονται
μη
συντρεχοντων
υμων
εις
την
αυτην
της
ασωτιας
αναχυσιν,
βλασφημουντες·
- οι
αποδωσουσιν
λογον
τω
ετοιμως
εχοντι
κριναι
ζωντας
και
νεκρους.
- εις
τουτο
γαρ
και
νεκροις
ευηγγελισθη
ινα
κριθωσι
μεν
κατα
ανθρωπους
σαρκι
ζωσι
δε
κατα
θεον
πνευματι.
- Παντων
δε
το
τελος
ηγγικεν.
σωφρονησατε
ουν
και
νηψατε
εις
προσευχας·
- προ
παντων
την
εις
εαυτους
αγαπην
εκτενη
εχοντες,
οτι
αγαπη
καλυπτει
πληθος
αμαρτιων·
- φιλοξενοι
εις
αλληλους
ανευ
γογγυσμου·
- εκαστος
καθως
ελαβεν
χαρισμα,
εις
εαυτους
αυτο
διακονουντες
ως
καλοι
οικονομοι
ποικιλης
χαριτος
θεου.
- ει
τις
λαλει,
ως
λογια
θεου·
ει
τις
διακονει,
ως
εξ
ισχυος
ης
χορηγει
ο
θεος·
ινα
εν
πασιν
δοξαζηται
ο
θεος
δια
Ιησου
Χριστου,
ω
εστιν
η
δοξα
και
το
κρατος
εις
τους
αιωνας
των
αιωνων·
αμην.
- Αγαπητοι,
μη
ξενιζεσθε
τη
εν
υμιν
πυρωσει
προς
πειρασμον
υμιν
γινομενη
ως
ξενου
υμιν
συμβαινοντος,
- αλλα
καθο
κοινωνειτε
τοις
του
Χριστου
παθημασιν
χαιρετε,
ινα
και
εν
τη
αποκαλυψει
της
δοξης
αυτου
χαρητε
αγαλλιωμενοι.
- ει
ονειδιζεσθε
εν
ονοματι
Χριστου,
μακαριοι,
οτι
το
της
δοξης
και
το
του
θεου
πνευμα
εφ
υμας
αναπαυεται.
- μη
γαρ
τις
υμων
πασχετω
ως
φονευς
η
κλεπτης
η
κακοποιος
η
ως
αλλοτριεπισκοπος·
- ει
δε
ως
Χριστιανος,
μη
αισχυνεσθω,
δοξαζετω
δε
τον
θεον
εν
τω
ονοματι
τουτω.
- οτι
[ο]
καιρος
του
αρξασθαι
το
κριμα
απο
του
οικου
του
θεου·
ει
δε
πρωτον
αφ
ημων,
τι
το
τελος
των
απειθουντων
τω
του
θεου
ευαγγελιω;
- και
ει
ο
δικαιος
μολις
σωζεται,
ο
ασεβης
και
αμαρτωλος
που
φανειται;
- ωστε
και
οι
πασχοντες
κατα
το
θελημα
του
θεου
πιστω
κτιστη
παρατιθεσθωσαν
τας
ψυχας
αυτων
εν
αγαθοποιια.
Chapter 5.
- Πρεσβυτερους
ουν
εν
υμιν
παρακαλω
ο
συμπρεσβυτερος
και
μαρτυς
των
του
Χριστου
παθηματων,
ο
και
της
μελλουσης
αποκαλυπτεσθαι
δοξης
κοινωνος·
- ποιμανατε
το
εν
υμιν
ποιμνιον
του
θεου
[,επισκοπουντες]
μη
αναγκαστως
αλλα
εκουσιως
κατα
θεον,
μηδε
αισχροκερδως
αλλα
προθυμως,
- μηδ
ως
κατακυριευοντες
των
κληρων
αλλα
τυποι
γινομενοι
του
ποιμνιου·
- και
φανερωθεντος
του
αρχιποιμενος
κομιεισθε
τον
αμαραντινον
της
δοξης
στεφανον.
- Ομοιως,
νεωτεροι,
υποταγητε
πρεσβυτεροις.
παντες
δε
αλληλοις
την
ταπεινοφροσυνην
εγκομβωσασθε,
οτι
[Ο]
θεος
υπερηφανοις
αντιτασσεται,
ταπεινοις
δε
διδωσιν
χαριν.
- Ταπεινωθητε
ουν
υπο
την
κραταιαν
χειρα
του
θεου,
ινα
υμας
υψωση
εν
καιρω,
- πασαν
την
μεριμναν
υμων
επιριψαντες
επ
αυτον,
οτι
αυτω
μελει
περι
υμων.
- Νηψατε,
γρηγορησατε.
ο
αντιδικος
υμων
διαβολος
ως
λεων
ωρυομενος
περιπατει
ζητων
[τινα]
καταπιειν·
- ω
αντιστητε
στερεοι
τη
πιστει,
ειδοτες
τα
αυτα
των
παθηματων
τη
εν
[τω]
κοσμω
υμων
αδελφοτητι
επιτελεισθαι.
- Ο
δε
θεος
πασης
χαριτος,
ο
καλεσας
υμας
εις
την
αιωνιον
αυτου
δοξαν
εν
Χριστω
[Ιησου],
ολιγον
παθοντας
αυτος
καταρτισει,
στηριξει,
σθενωσει,
θεμελιωσει.
- αυτω
το
κρατος
εις
τους
αιωνας·
αμην.
- Δια
Σιλουανου
υμιν
του
πιστου
αδελφου,
ως
λογιζομαι,
δι
ολιγων
εγραψα,
παρακαλων
και
επιμαρτυρων
ταυτην
ειναι
αληθη
χαριν
του
θεου·
εις
ην
στητε.
- Ασπαζεται
υμας
η
εν
Βαβυλωνι
συνεκλεκτη
και
Μαρκος
ο
υιος
μου.
- ασπασασθε
αλληλους
εν
φιληματι
αγαπης.
ειρηνη
υμιν
πασιν
τοις
εν
Χριστω.
|